Konya’da kardiyoloji uzmanının hasta yakını tarafından vazife başında öldürülmesi tabiplerin kahir ekseriyeti için bardağın taştığı andı.
TTB’nin davetiyle tabipler iki gün iş bıraktı. Şiddeti protesto ettiler. Alışılmış acil hastalara bakıldı. Hatta, profesörlerin, tabiplerin, hemşirelerin, teknisyenlerin hastabakıcıların yüzüne biber gazı sıkarken bayılan polisi bile tedavi ettiler.
Merak ediyorum şiddeti protesto eden hekimlere şiddet uygulayan, biber sıkan polisler yarın öbür gün doktora gittiklerinde yahut eşlerini annelerini, çocuklarını götürdüklerinde…
Şifa aradıklarında…
Vicdanları ne der?
Yüzleri kızarır mı?
Pike ya tabiplere biber gazı sıkın buyruğunu veren, İstanbul Valisi, Emniyet Müdürü, vazifeli emniyet amiri, alanda misyonlu komiser en küçük hastalıkta tabibin odasına mahcup olarak başı önde girer mi?
Çocuklarını götürdüklerinde…
Torunlarına şifa aradıklarında…
Yoksa değerli olan beni bu misyona getiren kişi, kıymetli olan Saray mı derler!
Bu ülke bizim siz kim oluyorsunuz bize bakmaya mecbursunuz küstahlığıyla mı davranırlar…
Beğenmiyorsanız çekin gidin derler mi?
Konuyu dağıtmayalım, mevzu derin ve ciddi… Bugüne sığmazsa yarın da devam ederiz.
Mesele farklı. Sorun onlar için asap bozucu. Zira mesele övündükleri sıhhat sisteminin çökmesi. Efsane üzere pazarlanan kent hastanesi projesinin iflas etmesi. İngiltere yıllar evvel denedi sıhhat sisteme daha da berbata gidince vazgeçti. Erdoğan kopyaladı fakat kendi buluşuymuş üzere pazarladı.
Sonuç ortada. Faiz sebep enflasyon sonuç üzere oldu. Şişirdikleri balon patladı.
Bursa Kent Hastanesi dağın başında. Kente 50 km uzaklıkta…
Tekirdağ Kent Hastanesi dağın başında…
Googla girin Başakşehir Çam Sakura Kent Hastanesi diye yazın. Evvel önünüze çıkan haritaya bakın. İstanbul’un merkezi nerde, kent hastanesi nerde?
Sonra nasıl gidilir diye sorgulayın, otobüsle bir buçuk iki saat. Valla gitmekten vazgeçersiniz… Kaybolmazsanız tabii!…
Taksi var diyeceksiniz?
Mesela Fatih’ten, Zeytinburnu’ndan, Etiler’den Sarıyer’den Başakşehir’e taksi ile gidip gelmek özel hastaneye gitmekten daha değerli.
Zaten hedef de bu esasen. (bu sıkıntıyı yarın anlatacağım)
Sıkıntı bununla bitmiyor. Kamu hastanelerinde randevu olmak başlı başına bir kaygı. Hele diş ve göz altı ay sıra beklemen gerek.
Randevu aldın diyelim. Hekimin hastaya bakma mühleti beş dakika… Yanlış yazmadım müsaade verilen mühlet beş dakika…
Beş dakikada teşhis koyacak, ilaç yazacak tedavi edecek. İmkânı var mı?
Hastalar kapıda kuyruk biri giriyor biri çıkıyor. Tabip beş altı dakikada bir nasıl başını toplayıp yeni gelen hastaya konsantre olabilir…
Mümkün değil. İnsan beynine aykırı!..
Sağlık Bakanı olacak diyor. Düşünün bir hekim günde elle/altmış hastaya bakıyor performansı nasıl tıpkı seviyede kalabilir ki…
Beyin bu… Yorulur dinlenmek ister.
İnsan bu, yorulur, hudutları gerilir, rahatlamak ister.
Bizim sıhhat sistemimizde buna müsaade yok. Köle tertibi var. Düşünün sekiz, on saat nöbet tutan tabip günün sonunda yorgun olmaz mı, sonlu olmaz mı?
İşte hastayla tabip ortasındaki sorun burada başlıyor. (Sadece hekimler değil tüm sıhhat çalışanları da birebir halde)
Şöyle bir durum da var. Randevu alamayan hastalar acile servise hamle ediyor. Acil servislerin yarısından birden fazla acil olmayan hastalarda doluyor. Arbedelerde orada çıkıyor. Şiddet orada başlıyor.
Doktor hastama vaktinde müdahale etmedi sözü hengamelerin başlangıç cümlesi oluyor. Tabip sayısı hudutlu hangi birine yetişsinler ki.. Nöbet mühletleri de uzun…
Bu durumu düzeltmek müsaade efor var mı?
Yok… Başta Bahçeli olmak üzere politikler her şey süt limanmış üzere TTB’yi gaye tahtasına koyarak, onları terörist örgütmüş üzere göstererek her vakit olduğu üzere sıkıntıyı saptırmaya çalışıyorlar… Sorunun üzerine kum döküyorlar…
Doktorların isyanı değilmiş TTB’nin iktidarı yıpratma hareketiymiş havası vermeye çalışıyorlar…
Tutmadı tabii…
Çünkü problem yapısal, problem bakandan kaynaklı, sorun Erdoğan’ın takıntılarının sonucu… İktisat nasıl çöktüyse sıhhat sistemi de tıpkı nedenden çöktü.
Yarın anlatırım.
Konya’da kardiyoloji uzmanının hasta yakını tarafından vazife başında öldürülmesi tabiplerin kahir ekseriyeti için bardağın taştığı andı.
TTB’nin davetiyle tabipler iki gün iş bıraktı. Şiddeti protesto ettiler. Alışılmış acil hastalara bakıldı. Hatta, profesörlerin, tabiplerin, hemşirelerin, teknisyenlerin hastabakıcıların yüzüne biber gazı sıkarken bayılan polisi bile tedavi ettiler.
Merak ediyorum şiddeti protesto eden hekimlere şiddet uygulayan, biber sıkan polisler yarın öbür gün doktora gittiklerinde yahut eşlerini annelerini, çocuklarını götürdüklerinde…
Şifa aradıklarında…
Vicdanları ne der?
Yüzleri kızarır mı?
Pike ya tabiplere biber gazı sıkın buyruğunu veren, İstanbul Valisi, Emniyet Müdürü, vazifeli emniyet amiri, alanda misyonlu komiser en küçük hastalıkta tabibin odasına mahcup olarak başı önde girer mi?
Çocuklarını götürdüklerinde…
Torunlarına şifa aradıklarında…
Yoksa değerli olan beni bu misyona getiren kişi, kıymetli olan Saray mı derler!
Bu ülke bizim siz kim oluyorsunuz bize bakmaya mecbursunuz küstahlığıyla mı davranırlar…
Beğenmiyorsanız çekin gidin derler mi?
Konuyu dağıtmayalım, mevzu derin ve ciddi… Bugüne sığmazsa yarın da devam ederiz.
Mesele farklı. Sorun onlar için asap bozucu. Zira mesele övündükleri sıhhat sisteminin çökmesi. Efsane üzere pazarlanan kent hastanesi projesinin iflas etmesi. İngiltere yıllar evvel denedi sıhhat sisteme daha da berbata gidince vazgeçti. Erdoğan kopyaladı fakat kendi buluşuymuş üzere pazarladı.
Sonuç ortada. Faiz sebep enflasyon sonuç üzere oldu. Şişirdikleri balon patladı.
Bursa Kent Hastanesi dağın başında. Kente 50 km uzaklıkta…
Tekirdağ Kent Hastanesi dağın başında…
Googla girin Başakşehir Çam Sakura Kent Hastanesi diye yazın. Evvel önünüze çıkan haritaya bakın. İstanbul’un merkezi nerde, kent hastanesi nerde?
Sonra nasıl gidilir diye sorgulayın, otobüsle bir buçuk iki saat. Valla gitmekten vazgeçersiniz… Kaybolmazsanız tabii!…
Taksi var diyeceksiniz?
Mesela Fatih’ten, Zeytinburnu’ndan, Etiler’den Sarıyer’den Başakşehir’e taksi ile gidip gelmek özel hastaneye gitmekten daha değerli.
Zaten hedef de bu esasen. (bu sıkıntıyı yarın anlatacağım)
Sıkıntı bununla bitmiyor. Kamu hastanelerinde randevu olmak başlı başına bir kaygı. Hele diş ve göz altı ay sıra beklemen gerek.
Randevu aldın diyelim. Hekimin hastaya bakma mühleti beş dakika… Yanlış yazmadım müsaade verilen mühlet beş dakika…
Beş dakikada teşhis koyacak, ilaç yazacak tedavi edecek. İmkânı var mı?
Hastalar kapıda kuyruk biri giriyor biri çıkıyor. Tabip beş altı dakikada bir nasıl başını toplayıp yeni gelen hastaya konsantre olabilir…
Mümkün değil. İnsan beynine aykırı!..
Sağlık Bakanı olacak diyor. Düşünün bir hekim günde elle/altmış hastaya bakıyor performansı nasıl tıpkı seviyede kalabilir ki…
Beyin bu… Yorulur dinlenmek ister.
İnsan bu, yorulur, hudutları gerilir, rahatlamak ister.
Bizim sıhhat sistemimizde buna müsaade yok. Köle tertibi var. Düşünün sekiz, on saat nöbet tutan tabip günün sonunda yorgun olmaz mı, sonlu olmaz mı?
İşte hastayla tabip ortasındaki sorun burada başlıyor. (Sadece hekimler değil tüm sıhhat çalışanları da birebir halde)
Şöyle bir durum da var. Randevu alamayan hastalar acile servise hamle ediyor. Acil servislerin yarısından birden fazla acil olmayan hastalarda doluyor. Arbedelerde orada çıkıyor. Şiddet orada başlıyor.
Doktor hastama vaktinde müdahale etmedi sözü hengamelerin başlangıç cümlesi oluyor. Tabip sayısı hudutlu hangi birine yetişsinler ki.. Nöbet mühletleri de uzun…
Bu durumu düzeltmek müsaade efor var mı?
Yok… Başta Bahçeli olmak üzere politikler her şey süt limanmış üzere TTB’yi gaye tahtasına koyarak, onları terörist örgütmüş üzere göstererek her vakit olduğu üzere sıkıntıyı saptırmaya çalışıyorlar… Sorunun üzerine kum döküyorlar…
Doktorların isyanı değilmiş TTB’nin iktidarı yıpratma hareketiymiş havası vermeye çalışıyorlar…
Tutmadı tabii…
Çünkü problem yapısal, problem bakandan kaynaklı, sorun Erdoğan’ın takıntılarının sonucu… İktisat nasıl çöktüyse sıhhat sistemi de tıpkı nedenden çöktü.
Yarın anlatırım.
