Oyun ve uygulama geliştiricisi Eren Çalışkan İstanbul Özden Cengiz Anadolu Lisesi öğrencisi. Hiçbir eğitim ve yardım almadan, yaptığı kişisel araştırmalarla çok sayıda yazılım, kodlama lisanı ve oyun tasarım programı öğrenen Çalışkan, kullanıcılara sunduğu oyunlarda kurgu, çizim, taslak, kodlamanın yanı sıra müziklerini de kendi hazırlıyor.
BABAM HİÇ ‘BİLGİSAYARDAN KALK’ DEMEDİ
Bilişim teknolojileri danışmanı babası Metin Çalışkan’ın yönlendirmesiyle çocuk yaşta oyun bölümüne atılan Eren, yaptıklarını şöyle anlatıyor; “Z jenerasyonunun bir ferdi olarak bilgisayar oyunlarıyla ve taşınabilir oyunlarla büyüdüm. O nedenle teknolojiye daima ilgi duydum. Çok fazla oyun oynuyordum. Babam da hiçbir vakit ‘oynama’ demedi. Babamın yönlendirmesiyle ‘bu oyunlar nasıl yapılıyor, art planında ne var’ diye sorgulamaya başladığımda 7-8 yaşlarındaydım.”
İNTERNETE ‘OYUN NASIL YAPILIR’ YAZARAK BAŞLADIM
Küçük yaşta büyük projelere kalkışan Eren, babası dahil kimseden teknik yardım almadığını söyleyerek; “En büyük hocam Youtube ve Google oldu. Arama motoruna ‘oyun nasıl yapılır’ yazarak işe koyuldum. Oyun algoritmasını öğreten kolay siteleri araştırarak başladım. Birinci evvel oyun tasarlayan ve geliştiren insanların yaptıklarını küçük bir çocuğun konuşmayı öğrenmesi üzere taklit ettim. Kodlar yazdım, sonra o kodların ne işe yaradığını çözdüm. Bir şeyler öğreniyordum lakin öğrendiklerimi isimlendirecek yaşta ve şuurda değildim. Vakit geçtikçe öğrendiklerimi kavramaya başladım” diyor.
İLK OYUNU 10 YAŞINDA
İnternetten öğrendikleriyle 10 yaşında birinci oyununu ortaya çıkaran Eren, o oyun hakkında şöyle konuştu; “2 boyutlu ve 10 dakikada oynanıp bitirilebilecek bir oyundu. Çok heyecanlanmıştım. Kendimi tam olarak uzman hissettiğim vakit 2-3 yıl önceydi. ‘Horse Revenge’ isimli oyunumu yapınca 3 boyutlu oyunlar da tasarlayabildiğimi gördüm ve 12-13 yaşında kendimi kanıtladım.”
HAYAL GÜCÜ DEĞERLİ BİR ANAHTAR
Oyun geliştirmede en değerli noktalardan birinin hayal gücü olduğunu söyleyen Eren Çalışkan bu hususta da özel çalışmalar yapıyor. Eren Çalışkan; “Bir oyun fikri ortaya atarken en değerli şey olabildiğince farklı içeriklerle hayal gücünüzü beslemek. Bunun için babamla sohbetlerimizin yanı sıra kitaplardan, sinemalardan, dizilerden ve oyunlardan ilham alıyorum. Hoş bir oyun yapmak istiyorsanız, bol bol oyun oynamanız lazım. Hoş kısımlarını kendi oyunlarına yedirebilmeniz önemli” diyor
AKRANLARIM KADAR BİLGİSAYAR BAŞINDAYIM
Bilgisayar başında geçirdiği vaktin akranlarıyla birebir olduğunu lakin bu vakti üretim için kullandığını lisana getiren Çalışkan, devam eden eğitim hayatını şöyle anlatıyor; “Okulda derslerim âlâ ancak benim için projeler daha öncelikli. Okuldan gelince evvel projelerimle ilgili mesai harcıyorum. Üzerine çalıştığım ve 2023’e kadar tamamlamayı planladığım iki oyun daha var. Kalan vakitlerde derslerimi ve ödevlerimi bitirecek formda günü planlıyorum.”
HEDİYE BİLGİSAYARLA ENGELLİLER İÇİN OYUN
Tüm bu oyunları 12 yıllık, eski teknoloji bir bilgisayarla yapan Eren’in çalışmaları, bir bilgisayar firmasının CEO’sunun dikkatini çekti ve ona yepisyeni bir bilgisayar armağan edildi. Fakat firma yöneticisinin bir koşulu vardı. Bu kuralı çabucak yerine getiren Eren şunları söyledi; “Bilgisayarımın ve programların açılması için dakikalarca bekliyordum. Yeni bilgisayar armağanımı verirken bunu engelli arkadaşlarımızla ilgili bir oyun geliştirmem koşuluyla yaptılar. Ben de vakit kaybetmeden o oyunu geliştirdim. Blur isimli oyunda manilere çarpmadan yürümeye çalışırken, sis bulutları görüşü kısıtlıyor ve görme kaybı olan arkadaşlarımızla empati kurmayı sağlıyor.”
ÇOCUKLUK SORULARI POTANSİYELİNİ GÖSTERDİ
Eren’in bilime merakının ve yaratıcılığının sinyallerini daha yeni konuşmaya başladığı yıllarda sorduğu sorulardan aldığını söyleyen baba Metin Çalışkan; “3 buçuk yaşındayken bana ‘neden güneş orada’ diye sormuştu. Ben de buna karşılık veremedim lakin Eren’in farkındalığının yüksek olduğunu anladım. O andan sonra hayal gücünü geliştirmeye ve bunu sunabileceği ortamlar hazırlamaya uğraş ettim. Hayal edip çizimler yapmasını istedim. O da kendisini küçük yaşta geliştirerek bu çizimleri oyun dünyası için yapmayı seçti.
ONA DAİMA ‘PROJE ÜRET’ DEDİM
Normalde ebeveynler ‘çocuklarına bilgisayarın başında çok vakit geçirme’ derken ben tam aykırısını, yani daha çok oyun oynamasını söyledim. Oyun oynamanın hayal gücünü geliştireceğini biliyordum. Ona hiçbir vakit ‘öğren’ demedim, yönlendirmem daima ‘proje üret’ biçiminde oldu. Artık bilgiye ulaşmak çok kolay. Birinci oyununu getirip gösterdiğinde tebrik ettikten sonra birlikte oynayıp geliştirmesi için teşvik ettim ve ortaya daha kapsamlı oyunlar çıktı.”
