Ekonomim müellifi Alaattin Aktaş, Merkez Bankası’nın bu hafta alacağı faiz kararında seçenekleri değerlendirirken, “Türkiye’de her şey olur! Baksanıza nasıl geniş bir yelpazeden kelam ediyoruz… Faiz sabit de bırakılabilir, 5 puan artırılarak yüzde 35’e de çıkarılabilir. Ancak bir de bakmışsınız, 5 puan da aşılmış ve yüzde 35’in üstünde bir oran belirlenmiş. Maksadın ne olduğuna, zihinlerden ne geçtiğine bağlı…” yorumunu yaptı.
Aktaş, yazısında, ihtimalleri şöyle kıymetlendirdi:
“Faiz yüzde 35 de, yüzde 36 ya da 37 de olsa; bu oranlar enflasyonla gayret için kâfi değil. Bir yıl sonrasının enflasyonu bile en güzel olasılıkla yüzde 35-40 aralığında gerçekleşecekken ve 35-40’a inilmeden çok daha yüksek oranlar bekleniyorken bu siyaset faizi enflasyonla uğraşa yetmez.
Dolayısıyla biz faizi ne gayeyle artırıyoruz; buna odaklanmak gerekir.
Faizi enflasyonla uğraş hedefli olarak mı artırıyoruz; yoksa yabancı yatırımcı çekmek, döviz meselemizi hafifletmek için mi?
Bu oranlarla iki mevzuda da muvaffakiyet sağlanamadığına nazaran, nitekim bir muvaffakiyet amacımız varsa daha yüksek oranlar kaçınılmaz.
Yok şayet ‘Seçime kadar bu türlü yönetim edelim, sonra bakarız’ diyorsak, o öteki…”
Ekonomim müellifi Alaattin Aktaş, Merkez Bankası’nın bu hafta alacağı faiz kararında seçenekleri değerlendirirken, “Türkiye’de her şey olur! Baksanıza nasıl geniş bir yelpazeden kelam ediyoruz… Faiz sabit de bırakılabilir, 5 puan artırılarak yüzde 35’e de çıkarılabilir. Ancak bir de bakmışsınız, 5 puan da aşılmış ve yüzde 35’in üstünde bir oran belirlenmiş. Maksadın ne olduğuna, zihinlerden ne geçtiğine bağlı…” yorumunu yaptı.
Aktaş, yazısında, ihtimalleri şöyle kıymetlendirdi:
“Faiz yüzde 35 de, yüzde 36 ya da 37 de olsa; bu oranlar enflasyonla gayret için kâfi değil. Bir yıl sonrasının enflasyonu bile en güzel olasılıkla yüzde 35-40 aralığında gerçekleşecekken ve 35-40’a inilmeden çok daha yüksek oranlar bekleniyorken bu siyaset faizi enflasyonla uğraşa yetmez.
Dolayısıyla biz faizi ne gayeyle artırıyoruz; buna odaklanmak gerekir.
Faizi enflasyonla uğraş hedefli olarak mı artırıyoruz; yoksa yabancı yatırımcı çekmek, döviz meselemizi hafifletmek için mi?
Bu oranlarla iki mevzuda da muvaffakiyet sağlanamadığına nazaran, nitekim bir muvaffakiyet amacımız varsa daha yüksek oranlar kaçınılmaz.
Yok şayet ‘Seçime kadar bu türlü yönetim edelim, sonra bakarız’ diyorsak, o öteki…”
