Sakarya Hendek’te, Büyük Coşkunlar Havai Fişek Fabrikası’nda iki yıl evvel, 3 Temmuz 2020’de meydana gelen patlamada, hayatını yitiren yedi emekçi, bugün fabrika alanında yakınları tarafından anıldı. Aileler ve avukatlarına, CHP Küme Başkanvekili ve Sakarya Milletvekili Engin Özkoç takviye verdi.
Can Atalay cezaevinden bildiri gönderdi: Adalet için toplumsal adalet
Anmada evvel, tutuklu avukat Can Atalay’ın, cezaevinden gönderdiği bildirisi okundu. Atalay, avukat Elif Sıla Işık tarafından okunan iletisinde şunları söyledi:
“Kimse ekmeğini kazanırken öldürülmesin. Türkiye kapitalizminin en ucuz maliyet kalemi, personel canı olmasın. Türkiye’de adaletin lisanı, ekmeğiyle geçinen insanın hakkı kelam konusu olduğunda lal olmasın. Hendek’te göz nazaran göre mevte gönderilen yedi personel kardeşimizin ismi; ailelerin adalet gayreti, memleketin geleceğine yazılıdır. Adalet istiyoruz. Toplumsal adalet istiyoruz. Adalet için toplumsal adalet.”
‘Burası hiçbir halde denetlenmemiş’
Daha sonra, patlamada yakınlarını yitiren aileler kelam aldı. Patlamada ölen Halis Yılmaz’ın babası Muammer Yılmaz:
“Ben kısaca o güne götüreceğim sizi. O günden evvel bu fabrikaya 2004-2005’te ruhsat verilmiş. Usulsüzce bir ruhsat verilmiş. Biz, uzman raporlarından okuduk. Bu fabrika dört sefer denetleniyor, senede. 15 yılı 4 ile çarptığım vakit, 60 denetleme eder. 60 defada bir kez bu usulsüzlüğü görmeyen denetlemeciler, denetlemenin yapılmadığını, tarza uygun yapılmadığını; ikincisi, sanıklardan büyük işveren, küçük işveren tabirlerinde var. Ankara’dan gelecek denetlemeciler, bir hafta evvel bizi arıyordu, İzmit’e araç gönderiyorduk, denetlemecileri getiriyorduk, yediriyorduk, içiriyorduk, gönderiyorduk. İtiraf… Denetlemeciler geliyor çayını içip, mangalını yapıp gidiyor. Burası hiçbir biçimde denetlenmemiş.
Çevre ve Şehircilik Bakanlığı denetlemecileri; itfaiye, hangi belediyeye aitse, Bayındırlık ve İskan Bakanlığı… Bunlar, devlet kurumu. Devlet, bunların sorgulamasını yapmadığı sürece, devlet cürüm ortağıdır benim gözümde. Ben kendi çocuğum açısından söylüyorum. Kaçak bir yapı yapılıyor. Mesul olmadığı bir yerde çalıştırıyor. Barut ürettiriliyor. Yanına kaçak depo yapılıyor. Neymiş? Bu da sanık itiraflarında var. ‘Riski azaltmak için.’
Benim çocuğum burada öldürülüyor. O denli muhtemel kast, şuurlu taksir falan değil. Benim çocuğum direk katlediliyor. Ondan sonra, mahkeme heyeti… Gerekçeli kararı okudum ben. İşte adam kendi fabrikasını o denli yapar mı? Bu türlü yapar mı? Personel ziyanlı. Bu devlet kurumları, gerekli formda yargılanmadığı sürece devlet, cürüm ortağıdır. Katildir.”
‘Bir ülkede adalette zafiyet varsa, o ülke bitmiştir’
Patlamada kardeşi Sebahattin Tepeçınar’ı kaybeden Hatun Tepeçınar ise şöyle konuştu:
“Yine; katliamın gerçekleştiği, cehennem çukurunun ikinci yıl dönümünde buradayız. Yedi kan kardeşi anmak için buradayız. Biz artık hepimiz kan kardeşi olduk. Bizim canlarımızın kanları, üstte döküldü. Hepsi paramparça, üstte. Ancak bizim adaletimizden gördüğümüz, adaletin bize gösterdiği ilgi diyeyim; ‘katil haklı.’ Katiller haklı. Çalışanlar hatalı. Biz bunu gördük. Bunu yaşadık. Personelin işverene sermaye olduğunu bir daha yaşadık. Personeller, işverene sermaye oldu. Bu ülkede bu asla değişmedi. Bundan sonra da değişeceğine umudumuz kalmadı. Bir ülkede adalette zafiyet varsa, o ülke bitmiştir. Benim gözümde o ülke bitmiştir.
Göz nazaran göre insanı öldürüp, varilin içine koyan bu onursuzlara; bunlar insan olamaz, bu katillere indirim yapan HSK’ya sesleniyorum. Benim yedi tane kardeşim, burada paramparça oldu. Bir adedinin eşi dün dedi ki gelemedi kendisi: ‘Abla benim tabutumun içine iki tane kum torbası koyuldu.’ Bu ne demek? Gelemiyor, artık yaşamıyoruz, nefes alamıyoruz Bizim davamızda şahsiyet; 12 eksperin, yüzde 100 kusurlu, bir sürü maddi kanıt önlerine konulduğu halde, ‘ben kabul etmiyorum’ diyerek, bu şahsiyet ceza indirimi aldı. Katil, ceza indirimi aldı. Neymiş, mağduriyetleri giderdiği için. 10 bin lira, 20 bin lira, haram zıkkım olsun alıp da yiyenlere. Bizim mağduriyetimiz nerede? Benim kardeşim gelmiyor. Bunun kocası gelmiyor. Onun ağabeyi gelmiyor. İki yıldan beri bizim gözyaşlarımız kurumadı. Kurumayacak da… Kardeşimi çok özledim zira. Kardeşim aklıma gelince burnum sızlıyor. Vicdanım sızlıyor. Zira kardeşime yapılan… Katliamın bedelini, benim devletimin adaleti vermedi.
Savcılar, yargıçlar bu davanın gidişatını izleyin. Maddi kanıtlarına bakın. Bu dava mümkün kasıt davası. Bile bile öldürme davası. Benim kardeşim, bir ay evvel dedi; ‘abla biz patlayacağız.’ Sesimi duyun. Türkiye, yargıçlar, savcılar; sesimi duyun. Bunlara müebbet versinler. Bu ülkede katil olmak çok ucuz. Öldürün, yedi yıl beş yıl yatın, çıkın. Bu ülke artık değişsin, bu adalet sistemi değişsin artık.”
‘Yüzünüze nasıl bir personel katili olduğunuzu haykıracağım’
Patlamada ağabeyini kaybeden Merve Parıltı Yılmaz şunları söyledi:
“İki yıldır acımızı, yasımızı içimize gömdük. Adalet uğraşı verdik. Ama 28 Şubat’ta biz, bir katliama daha şahit olduk. 28 Şubat’ta, adalet katledilerek yedi personelin yanına gömüldü. Katiller, katliamlarına; Recep Tayyip Erdoğan’ı, Vedat Bilgin’i, Süleyman Soylu’yu referans gösterdi. Mahkeme heyetinin, katillere düzgün hal indirimi verdiği yetmezmiş üzere üst seviye yöneticiler hakkında, denetçiler hakkında hata duyurusunda dahi bulunmadı.
Biz Vedat Bilgin’e sorduk. Sistemli olarak denetlenen bir fabrikada nasıl kaçak barut üretilebilir? Nasıl ruhsatsız binalar olabilir? Nasıl kontroller evvelce haber verilebilir? Biz Süleyman Soylu’ya, Recep Tayyip Erdoğan’a sorduk. Bizler onların isimlerini dahi ağzımıza almaya çekinirken, katillerin ağzından onların ismi düşmedi.
Madem siz katillere, sermayedarlara, işverenlere kıyamıyorsunuz; madem gerçek sorumluları yargılamıyorsunuz benim ağabeyimi bana geri getirin o vakit. Anneme evladını geri getirin o vakit. Katillere hesap sormayan hukukunuz, benim; evladını paramparça teslim almış babama jet süratiyle iddianame hazırladı. Mahpusla de tehdit etseniz, canımızla da tehdit etseniz sizin yüzünüze nasıl bir emekçi katili olduğunuzu haykıracağım her vakit.”
‘Biz bu ümitsizliğe mahkum değiliz’
Avukat Gülşen Uzuner, şöyle konuştu:
“İkinci yıl dönümünde ailelerimiz, çeşitli siyasal partilerin temsilcileri, bizi yalnız bırakmayan dostlarımız ve avukat arkadaşlarımızla birlikte buradayız. Bizim için şu çok acı. Konuşurken ailelerimiz, bir yıl evvelki anmayı düşündük. Biz bu ümitsizliğe mahkum değiliz. Evet cezasızlıkla sonuçlandı bizim açımızdan Hendek evrak pratiği. Evet işveren hala tutuklu ve evet buradaki herkesin gram terinin başarısıdır bu. Zira, bugüne kadar tek gün gözaltında kalmamış bu şahıs. Bugüne kadar beşerler yeniden ölmüş bu fabrikada. Bu şahısları tutuklu bulunduran, mutlaklaşmış cezaları bulunduğun halde bir gün bile tutuklu kalmayan bu şahsı, bu işverenleri mahpusla, cezaeviyle tanıştıran evet burasıdır. Buradaki insanların alın teridir. Biz adalet isterken şunu da söylüyoruz, biz aslında önleyici kamusal kontrol mekanizmasıyız. Biz istiyoruz ki öbür emekçiler ölmesin. Zira, biz sermayemizden hayatımızı kazanmıyoruz. Biz, bütün dünyayı kuran işçileriz. Biz hayatımızı bu türlü kazanıyoruz ve biz fabrika köşelerinde ölmek istemiyoruz. Bir azaba dönüşen yargılama pratiklerinde biz bu canlarımızı daha fazla üzmek istemiyoruz. Türkiye’de haklı olmak yetmiyor kazanmaya, uğraşmak gerekiyor. Bütün acılarımız gömüp, onlarla uğraşarak, biz bunların hesabını soracağız demek gerekiyor. Bu katliamda kimin gram sorumlusu varsa biz sonuna kadar duracağız. Buradayız. Hiçbir yere gitmeyeceğiz.”
CHP’li Özkoç: Hiç kimse sesini çıkarmadı
CHP Küme Başkanvekili Engin Özkoç, şunları söyledi:
“Konuşulacak her şey konuşuldu. Burada anneler konuştu, kardeşler konuştu, babalar konuştu. Burada hayatını yitiren beşerler, aslında; çaresiz oldukları için öldüler. Onlar çalışmak istiyorlardı, konutlarına aş götürmek istiyorlardı. Çoluğuna çocuğuna bakmak istiyorlardı. Buradaki şartları tekraren yetkililere bildirdikleri halde, kimse hiçbir şey yapmadı. Katiller, dışarıda ellerini kollarını sallayarak dolaşabiliyorlar. Katil yalnızca fabrikanın sahibi değil. Bir baba söyledi; denetçiler de göz yumanlar da sessiz kalanlar da onlar da bu davada katilliğe ortaklar. Hiç kimse sesini çıkartmadı. O beşerler öldüler gittiler, neden? Zira çalışmak zorundaydılar. Öteki devaları yoktu.
O insanların anısına bu beşerler, burada yalnızca kendi acıları için değil, öbür acılar yaşanmasın diye adalet uğraşı veriyorlar. Rastgele bir siyasi çaba vermiyorlar. Rastgele bir siyasetin tarafı değiller. Onlar yalnızca kendi canlarının tarafı. Onlar bundan sonra da öbür canlar gitmesin diye… Can Atalay kimi öldürdü? Can Atalay kimin ölmesine göz yumdu? Can Atalay nerede kusur yaptı? Pakları ve mağdurları koruduğu için mi cezaevinde? Pekala sahiden burada kusur yapanlar, neden kâfi cezayı almadı? Can Atalay üzere beşerler derhal mahkemeye verilip, tutuklanabiliyorlar. Yanımda duran mağdur baba, derhal o şahıslar tarafından mahkemeye müracaat edilip; sindirilmeye çalışılabiliyor. Lakin devlet sistemi tam da bu türlü vakitlerde; yani kendi insanından yana olması gerekiyor, mağdurdan yana olması gerekiyor. O yüzden buradaki acıyı tanım etmek mümkün değil. Buradaki çaresizliği tanım etmek mümkün değil. Az evvel burada dururken, anneler, kardeşler şundan bahsediyor. Şu fındıklıkların ortasında kardeşlerinin, oğullarının vücutlarını aradılar. Çaresizlik bu kadar büyük bir şeydir. Onların davasını sonuna kadar destekleyeceğiz. Bir daha bu türlü, canlar yanmasın diye; Türkiye’de adalet gelene kadar çaba edeceğiz.”
‘Amacımız, adaletin sağlanması’
Sosyal Haklar Derneği’nden Özgür Barış Akbayır, şu değerlendirmeleri yaptı:
‘Bu davanın sonuna kadar arkasındayım’
Tekrar kelam alan Muammer Yılmaz ise “Çocuğun annesi duymasın diye iki yıldır bir şeyi sakladım. Ellerimle 18 kesim kemiğini topladım, bu fabrika alanında çocuğumun, ellerimle topladım. Sonradan öğrendim onun olduğunu. Buraya, sürücülükten müdür atanan bir sarhoşun, içki masasına meze yaptı onun kanını. Ben o çocuğun kanının ne yargıya, ne sermayeye, ne kamuya, ne katillere yedirmeyeceğim. Ya benim canımı da alacaklar, ya bu davanın sonuna kadar arkasındayım” dedi.
Sakarya Hendek’te, Büyük Coşkunlar Havai Fişek Fabrikası’nda iki yıl evvel, 3 Temmuz 2020’de meydana gelen patlamada, hayatını yitiren yedi emekçi, bugün fabrika alanında yakınları tarafından anıldı. Aileler ve avukatlarına, CHP Küme Başkanvekili ve Sakarya Milletvekili Engin Özkoç takviye verdi.
Can Atalay cezaevinden bildiri gönderdi: Adalet için toplumsal adalet
Anmada evvel, tutuklu avukat Can Atalay’ın, cezaevinden gönderdiği bildirisi okundu. Atalay, avukat Elif Sıla Işık tarafından okunan iletisinde şunları söyledi:
“Kimse ekmeğini kazanırken öldürülmesin. Türkiye kapitalizminin en ucuz maliyet kalemi, personel canı olmasın. Türkiye’de adaletin lisanı, ekmeğiyle geçinen insanın hakkı kelam konusu olduğunda lal olmasın. Hendek’te göz nazaran göre mevte gönderilen yedi personel kardeşimizin ismi; ailelerin adalet gayreti, memleketin geleceğine yazılıdır. Adalet istiyoruz. Toplumsal adalet istiyoruz. Adalet için toplumsal adalet.”
‘Burası hiçbir halde denetlenmemiş’
Daha sonra, patlamada yakınlarını yitiren aileler kelam aldı. Patlamada ölen Halis Yılmaz’ın babası Muammer Yılmaz:
“Ben kısaca o güne götüreceğim sizi. O günden evvel bu fabrikaya 2004-2005’te ruhsat verilmiş. Usulsüzce bir ruhsat verilmiş. Biz, uzman raporlarından okuduk. Bu fabrika dört sefer denetleniyor, senede. 15 yılı 4 ile çarptığım vakit, 60 denetleme eder. 60 defada bir kez bu usulsüzlüğü görmeyen denetlemeciler, denetlemenin yapılmadığını, tarza uygun yapılmadığını; ikincisi, sanıklardan büyük işveren, küçük işveren tabirlerinde var. Ankara’dan gelecek denetlemeciler, bir hafta evvel bizi arıyordu, İzmit’e araç gönderiyorduk, denetlemecileri getiriyorduk, yediriyorduk, içiriyorduk, gönderiyorduk. İtiraf… Denetlemeciler geliyor çayını içip, mangalını yapıp gidiyor. Burası hiçbir biçimde denetlenmemiş.
Çevre ve Şehircilik Bakanlığı denetlemecileri; itfaiye, hangi belediyeye aitse, Bayındırlık ve İskan Bakanlığı… Bunlar, devlet kurumu. Devlet, bunların sorgulamasını yapmadığı sürece, devlet cürüm ortağıdır benim gözümde. Ben kendi çocuğum açısından söylüyorum. Kaçak bir yapı yapılıyor. Mesul olmadığı bir yerde çalıştırıyor. Barut ürettiriliyor. Yanına kaçak depo yapılıyor. Neymiş? Bu da sanık itiraflarında var. ‘Riski azaltmak için.’
Benim çocuğum burada öldürülüyor. O denli muhtemel kast, şuurlu taksir falan değil. Benim çocuğum direk katlediliyor. Ondan sonra, mahkeme heyeti… Gerekçeli kararı okudum ben. İşte adam kendi fabrikasını o denli yapar mı? Bu türlü yapar mı? Personel ziyanlı. Bu devlet kurumları, gerekli formda yargılanmadığı sürece devlet, cürüm ortağıdır. Katildir.”
‘Bir ülkede adalette zafiyet varsa, o ülke bitmiştir’
Patlamada kardeşi Sebahattin Tepeçınar’ı kaybeden Hatun Tepeçınar ise şöyle konuştu:
“Yine; katliamın gerçekleştiği, cehennem çukurunun ikinci yıl dönümünde buradayız. Yedi kan kardeşi anmak için buradayız. Biz artık hepimiz kan kardeşi olduk. Bizim canlarımızın kanları, üstte döküldü. Hepsi paramparça, üstte. Ancak bizim adaletimizden gördüğümüz, adaletin bize gösterdiği ilgi diyeyim; ‘katil haklı.’ Katiller haklı. Çalışanlar hatalı. Biz bunu gördük. Bunu yaşadık. Personelin işverene sermaye olduğunu bir daha yaşadık. Personeller, işverene sermaye oldu. Bu ülkede bu asla değişmedi. Bundan sonra da değişeceğine umudumuz kalmadı. Bir ülkede adalette zafiyet varsa, o ülke bitmiştir. Benim gözümde o ülke bitmiştir.
Göz nazaran göre insanı öldürüp, varilin içine koyan bu onursuzlara; bunlar insan olamaz, bu katillere indirim yapan HSK’ya sesleniyorum. Benim yedi tane kardeşim, burada paramparça oldu. Bir adedinin eşi dün dedi ki gelemedi kendisi: ‘Abla benim tabutumun içine iki tane kum torbası koyuldu.’ Bu ne demek? Gelemiyor, artık yaşamıyoruz, nefes alamıyoruz Bizim davamızda şahsiyet; 12 eksperin, yüzde 100 kusurlu, bir sürü maddi kanıt önlerine konulduğu halde, ‘ben kabul etmiyorum’ diyerek, bu şahsiyet ceza indirimi aldı. Katil, ceza indirimi aldı. Neymiş, mağduriyetleri giderdiği için. 10 bin lira, 20 bin lira, haram zıkkım olsun alıp da yiyenlere. Bizim mağduriyetimiz nerede? Benim kardeşim gelmiyor. Bunun kocası gelmiyor. Onun ağabeyi gelmiyor. İki yıldan beri bizim gözyaşlarımız kurumadı. Kurumayacak da… Kardeşimi çok özledim zira. Kardeşim aklıma gelince burnum sızlıyor. Vicdanım sızlıyor. Zira kardeşime yapılan… Katliamın bedelini, benim devletimin adaleti vermedi.
Savcılar, yargıçlar bu davanın gidişatını izleyin. Maddi kanıtlarına bakın. Bu dava mümkün kasıt davası. Bile bile öldürme davası. Benim kardeşim, bir ay evvel dedi; ‘abla biz patlayacağız.’ Sesimi duyun. Türkiye, yargıçlar, savcılar; sesimi duyun. Bunlara müebbet versinler. Bu ülkede katil olmak çok ucuz. Öldürün, yedi yıl beş yıl yatın, çıkın. Bu ülke artık değişsin, bu adalet sistemi değişsin artık.”
‘Yüzünüze nasıl bir personel katili olduğunuzu haykıracağım’
Patlamada ağabeyini kaybeden Merve Parıltı Yılmaz şunları söyledi:
“İki yıldır acımızı, yasımızı içimize gömdük. Adalet uğraşı verdik. Ama 28 Şubat’ta biz, bir katliama daha şahit olduk. 28 Şubat’ta, adalet katledilerek yedi personelin yanına gömüldü. Katiller, katliamlarına; Recep Tayyip Erdoğan’ı, Vedat Bilgin’i, Süleyman Soylu’yu referans gösterdi. Mahkeme heyetinin, katillere düzgün hal indirimi verdiği yetmezmiş üzere üst seviye yöneticiler hakkında, denetçiler hakkında hata duyurusunda dahi bulunmadı.
Biz Vedat Bilgin’e sorduk. Sistemli olarak denetlenen bir fabrikada nasıl kaçak barut üretilebilir? Nasıl ruhsatsız binalar olabilir? Nasıl kontroller evvelce haber verilebilir? Biz Süleyman Soylu’ya, Recep Tayyip Erdoğan’a sorduk. Bizler onların isimlerini dahi ağzımıza almaya çekinirken, katillerin ağzından onların ismi düşmedi.
Madem siz katillere, sermayedarlara, işverenlere kıyamıyorsunuz; madem gerçek sorumluları yargılamıyorsunuz benim ağabeyimi bana geri getirin o vakit. Anneme evladını geri getirin o vakit. Katillere hesap sormayan hukukunuz, benim; evladını paramparça teslim almış babama jet süratiyle iddianame hazırladı. Mahpusla de tehdit etseniz, canımızla da tehdit etseniz sizin yüzünüze nasıl bir emekçi katili olduğunuzu haykıracağım her vakit.”
‘Biz bu ümitsizliğe mahkum değiliz’
Avukat Gülşen Uzuner, şöyle konuştu:
“İkinci yıl dönümünde ailelerimiz, çeşitli siyasal partilerin temsilcileri, bizi yalnız bırakmayan dostlarımız ve avukat arkadaşlarımızla birlikte buradayız. Bizim için şu çok acı. Konuşurken ailelerimiz, bir yıl evvelki anmayı düşündük. Biz bu ümitsizliğe mahkum değiliz. Evet cezasızlıkla sonuçlandı bizim açımızdan Hendek evrak pratiği. Evet işveren hala tutuklu ve evet buradaki herkesin gram terinin başarısıdır bu. Zira, bugüne kadar tek gün gözaltında kalmamış bu şahıs. Bugüne kadar beşerler yeniden ölmüş bu fabrikada. Bu şahısları tutuklu bulunduran, mutlaklaşmış cezaları bulunduğun halde bir gün bile tutuklu kalmayan bu şahsı, bu işverenleri mahpusla, cezaeviyle tanıştıran evet burasıdır. Buradaki insanların alın teridir. Biz adalet isterken şunu da söylüyoruz, biz aslında önleyici kamusal kontrol mekanizmasıyız. Biz istiyoruz ki öbür emekçiler ölmesin. Zira, biz sermayemizden hayatımızı kazanmıyoruz. Biz, bütün dünyayı kuran işçileriz. Biz hayatımızı bu türlü kazanıyoruz ve biz fabrika köşelerinde ölmek istemiyoruz. Bir azaba dönüşen yargılama pratiklerinde biz bu canlarımızı daha fazla üzmek istemiyoruz. Türkiye’de haklı olmak yetmiyor kazanmaya, uğraşmak gerekiyor. Bütün acılarımız gömüp, onlarla uğraşarak, biz bunların hesabını soracağız demek gerekiyor. Bu katliamda kimin gram sorumlusu varsa biz sonuna kadar duracağız. Buradayız. Hiçbir yere gitmeyeceğiz.”
CHP’li Özkoç: Hiç kimse sesini çıkarmadı
CHP Küme Başkanvekili Engin Özkoç, şunları söyledi:
“Konuşulacak her şey konuşuldu. Burada anneler konuştu, kardeşler konuştu, babalar konuştu. Burada hayatını yitiren beşerler, aslında; çaresiz oldukları için öldüler. Onlar çalışmak istiyorlardı, konutlarına aş götürmek istiyorlardı. Çoluğuna çocuğuna bakmak istiyorlardı. Buradaki şartları tekraren yetkililere bildirdikleri halde, kimse hiçbir şey yapmadı. Katiller, dışarıda ellerini kollarını sallayarak dolaşabiliyorlar. Katil yalnızca fabrikanın sahibi değil. Bir baba söyledi; denetçiler de göz yumanlar da sessiz kalanlar da onlar da bu davada katilliğe ortaklar. Hiç kimse sesini çıkartmadı. O beşerler öldüler gittiler, neden? Zira çalışmak zorundaydılar. Öteki devaları yoktu.
O insanların anısına bu beşerler, burada yalnızca kendi acıları için değil, öbür acılar yaşanmasın diye adalet uğraşı veriyorlar. Rastgele bir siyasi çaba vermiyorlar. Rastgele bir siyasetin tarafı değiller. Onlar yalnızca kendi canlarının tarafı. Onlar bundan sonra da öbür canlar gitmesin diye… Can Atalay kimi öldürdü? Can Atalay kimin ölmesine göz yumdu? Can Atalay nerede kusur yaptı? Pakları ve mağdurları koruduğu için mi cezaevinde? Pekala sahiden burada kusur yapanlar, neden kâfi cezayı almadı? Can Atalay üzere beşerler derhal mahkemeye verilip, tutuklanabiliyorlar. Yanımda duran mağdur baba, derhal o şahıslar tarafından mahkemeye müracaat edilip; sindirilmeye çalışılabiliyor. Lakin devlet sistemi tam da bu türlü vakitlerde; yani kendi insanından yana olması gerekiyor, mağdurdan yana olması gerekiyor. O yüzden buradaki acıyı tanım etmek mümkün değil. Buradaki çaresizliği tanım etmek mümkün değil. Az evvel burada dururken, anneler, kardeşler şundan bahsediyor. Şu fındıklıkların ortasında kardeşlerinin, oğullarının vücutlarını aradılar. Çaresizlik bu kadar büyük bir şeydir. Onların davasını sonuna kadar destekleyeceğiz. Bir daha bu türlü, canlar yanmasın diye; Türkiye’de adalet gelene kadar çaba edeceğiz.”
‘Amacımız, adaletin sağlanması’
Sosyal Haklar Derneği’nden Özgür Barış Akbayır, şu değerlendirmeleri yaptı:
‘Bu davanın sonuna kadar arkasındayım’
Tekrar kelam alan Muammer Yılmaz ise “Çocuğun annesi duymasın diye iki yıldır bir şeyi sakladım. Ellerimle 18 kesim kemiğini topladım, bu fabrika alanında çocuğumun, ellerimle topladım. Sonradan öğrendim onun olduğunu. Buraya, sürücülükten müdür atanan bir sarhoşun, içki masasına meze yaptı onun kanını. Ben o çocuğun kanının ne yargıya, ne sermayeye, ne kamuya, ne katillere yedirmeyeceğim. Ya benim canımı da alacaklar, ya bu davanın sonuna kadar arkasındayım” dedi.
