Ankara Çubuk’taki şehit cenazesinde linç teşebbüsüne uğrayan, CHP başkanı Kılıçdaroğlu değil de Erdoğan olsaydı akıbet ne olurdu?
Akkuzulu Mahallesi sakinleri darbeci ilan edilip tutuklanmaz mıydı?
Bahçeli’nin sığındığı mesken “Yakın!” çığlıklarıyla kuşatılsaydı devlet vazifelileri 80 dakika boyunca ikinci Madımak teşebbüsüne seyirci kalır mıydı?
Allah aşkına söyleyin.
Bozkurtlar her bir konutu ateşe vermez miydi?
Linç hareketleri açısından örneklem oluşturan Çubuk Olayı gösteriyor ki bu taarruzlar asla zaten meydana gelmez ve gelmiyor. İktidar yasal ve resmi sıkıntı gücüyle gerçekleştiremediği cezalandırma yetkisini gayrı resmi araçlarla kullanıyor.
Harekete geçirilen yandaş kitleler hâkim otorite ismine davrandıkları ve adeta ulusal bir vazifeyi yerine getirdikleri şuuruyla cürüm işliyor. Bu yüzden ceza bile almayacaklarını düşünüyorlar.
Linç çoğunluk ismine azınlığa yönelen kitlesel şiddettir.
Bir siyahinin beyazı linç ettiği hiç görülmemiştir.
Bir bayanın erkeğe karşı galeyana geldiği de…
Galeyana gelmek üstünler için haktır.
Linç etmek de!
Şehit cenazesinde mermi
Çubuk Olayı’nın birinci kıvılcımının çakılmasından başlayarak, faillerinin yargılanmasına kadarki bütün evreleri siyasal süreçlerle iç içe geçiyor.
Cumhur İttifakı, 2018 yılında kıl hissesi kazandığı cumhurbaşkanlığı seçiminde muhalefeti PKK’lı diye suçladı. Bu propaganda o denli ağır kullanıldı ki, Kılıçdaroğlu’nun şehit cenazesinde önüne mermi bırakıldı.
İçişleri Bakanı Süleyman Soylu, CHP’lilerin şehit cenazesine alınmamasını istedi.
Türkiye, 31 Mart 2019’da lokal seçime giderken, HDP’nin CHP’nin adaylarına dayanak açıklaması üzerine Cumhur İttifakı, büyükşehirleri kaybedeceğini anladı.
Bir yandan Kürtlerin oyunu almak için İmralı’dan referans mektubu getiren, Apo’nun kardeşini TRT’ye çıkaran iktidar, öteki yandan Millet İttifakı’nı PKK ile ilişkilendirmeye girişti.
Neymiş?
İstanbul’da belediyenin otoparkları PKK’ya verilecekmiş!
Ankara’da su faturasını DHKP/C’liler getirecekmiş!
İşte bu günlerde, 19 Nisan’da PKK akınında dört askerimiz şehit düştü. Şehitlerden Yener Kırıkçı’nın naaşı 21 Nisan’da Çubuk’un Akkuzulu Mahallesi’ne getirildi.
İkinci Madımak
Aslında CHP Çubuk ilçe örgütü cenazeden evvel şehit ailesini ziyaret etmişti. Hatta bu ziyarette muhtar, merasimde asılan dev Türk bayrağını CHP’lilerden istedi.
Cenazede Ulusal Savunma Bakanı Hulusi Akar, Genelkurmay Lideri Yaşar Güler ve kuvvet kumandanları da vardı. Toplam 12 bin insan katıldı.
Kılıçdaroğlu’nun gelişiyle yuhalamalar başladı.
AK Parti Genel Sekreteri Fatih Şahin, Kılıçdaroğlu’nun elini sıkmadı.
“Kahrolsun PKK” diye slogan atıldı.
Küfür edildi.
Hücum namazda sürdü.
Kılıçdaroğlu, top arabasının gerisinde yürürken etrafı sarıldı. Kimi taş, kimi seccade, kimi toprak attı. Bir bayan şemsiye savurdu. CHP’liler müdahale edip bir kişinin elindeki bıçağı düşürdü. Saldırganlar ortasında bayanlar da vardı, çocuklar da. İnek hırsızlığından sabıkalı Osman Sarıgün, Kılıçdaroğlu’na yumruk attı. Ortalarında milletvekillerinin de olduğu CHP heyeti arbedede dayak yedi.
Kılıçdaroğlu, 150 metreyi yarım saatte katedebildi.
En son köylü Rahim Doruk‘un meskenine sokuldu.
Mesken sarıldı. Saldırganların elinde sopa, keser ve demir çubuk vardı.
Biri “Yakın” diye bağırdı.
“Bay Kemal, buradan çıkamayacaksın!” denildi.
İnek hırsızı Osman da “Bu PKK’lıyı mı koruyorsunuz, bırakın öldürelim” diye bağırdı. Kılıçdaroğlu’nu götürmek için meskenin önüne getirilen CHP’nin minübüsü taşlandı.
CHP önderi 1 saat 20 dakika boyunca konutta mahsur kaldı.
İnek hırsızı AK Partili
Çubuk’tan sonra inek hırsızı Sarıgün’ün AK Parti üyesi olduğu ortaya çıktı. Hatta AK Parti Etimesgut Belediye Lider aday adayı Başkan Gökçekaya, adliyenin koridorunda Sarıgün’ün elini öperken çekilmiş fotoğrafını “Türkiye’nin kahramanı” diye paylaştı.
Erdoğan, geçmiş olsun demedi.
Bahçeli, Kılıçdaroğlu’nu suçlayıp “O adama yumruk attıracak kadar ne yaptın?” diye sordu.
Af üzere karar
Çubuk 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nde görülen bu dava, 31 Mayıs’ta bitti. 67 sanıktan 55’ine mahpus cezası verildi.
Sarıgün yaralamadan 12 ay 15 gün ve hakaretten 1 yıl 5 ay 15 gün mahpus cezası aldı. İki cürümde kararın açıklanması ertelendi. Hata işlemeye tahrikten 2 yıl 6 ay mahpusa çarptırıldı. Lakin o ceza infaz indirimiyle silindi. Hasebiyle Çubuk’un ‘milli kahramanları’ bir gün olsun cezaevinde kalmadı.
Çubuk saldırganlarından olan Hüseyin Aydın, karar duruşmada, “Kılıçdaroğlu, bir yıl sonra sığındığı konuta gelmiştir, kimse karışmamıştır. Varsa olayın ardında birileri, bulunmasını talep ederiz” derken, haksız mıydı?
Kılıçdaroğlu mevtten döndüğü Çubuk’ta, bir yıl sonra muhafazasız dolaşabildiyse, ortadaki fark sırf siyasaldır. ‘Varsa olayın gerisinde birileri’ bu lakin iktidar olabilir. Siyasi azmettiricisi odur. Çubuk Olayı, muhaliflerin aksiyona geçtiklerinde vefatı göze almalarını gerektiğini ispat ediyor. O denli ya, ana muhalefet önderi Ankara’nın göbeğinde, TSK’nın ve Emniyet’in gözleri önünde linç edilebildiğine nazaran hangi muhalif, iktidara karşı çıkarken yahut hakkını ararken, can güvenliğinden emin olabilir ki?
İktidar kelamda yerli, ulusal ve dini argümanlarla harekete geçirdiği yandaşlarını Çubuk Davası’nda korudu. Bu karar muhaliflere karşı cürüm işlendiğinde cezasızlık garantisinin işlediğini ve inek hırsızlarının ulusal kahraman muamelesi görüp yumruk atan elinin öpülebildiğini gösteriyor.
Kılıçdaroğlu, 3 Temmuz’daki altılı masada ‘Adayım’ diyecek mi?
Telefonun ucundaki YETERLİ Parti’nin ağır topu, “Artık Salı Kümesi toplantılarımızda en çok cumhurbaşkanı adaylığı problemini konuşuyoruz” deyince şaşırdım.
Salı Grubu’nu birinci sefer bu konuşmada duydum.
DÜZGÜN Parti’nin TBMM’deki küme lideri, iki lider vekili ve Başkanlık Divanından altı yöneticisi olmak üzere önde gelen dokuz ismi gölge kabine formunda her salı toplanıyor. Teşkilatlardan akan bilgiler ile TBMM gündemi ortaklaştırılıyor. Yol haritası çıkarılıyor. Görüşler rapora dönüştürülerek, Akşener’e aktarılıyor.
YETERLİ
“Nedir?” diye sordum.
“Kılıçdaroğlu, 3 Temmuz’da bizim konut sahipliğimizde yapılacak altılı masa toplantısında ‘Cumhurbaşkanı adayı olmayı düşünüyorum’ diyebilir.”
Sordum:
– Kemal Bey’in adaylığına nasıl bakıyorsunuz?”
Şunları söyledi:
“Partimize daima ziyaretçi geliyor. Çarşamba günleri küme toplantısı olduğu için ana baba gününe dönüyor. Geldikleri yerlerde, Kılıçdaroğlu aday olursa kimsenin oy vermeyeceğini söylüyorlarmış. ‘O mu aday olacak?’ diye bize soruyorlar. Biz ‘Henüz karar vermedik’ diyoruz. ‘Kılıçdaroğlu aday olursa kazanamayız’ algısı oluşmuş. Bu kelamlara hepimiz muhatap oluyoruz. Farklı düşünen bir kişi yok. ‘Mecbur kalırsak veririz’ diyenler var lakin azınlıktalar. Mutlak çoğunluk aksini düşünüyor.”
“Hangi münasebetleri ileri sürüyorlar?” diye sordum.
Şöyle devam etti:
“Aleviliğini öne atıyorlar. Bu husustan ayrıştırmak kabul edilebilir değil. Bir de HDP ile ilgili lafları münasebetiyle MHP ve AK Parti’den gelenlerde ‘HDP’nin peşinden mi gideceğiz’ algısı var.”
“Ya aday olursa?” dedim.
Şu karşılığı verdi:
“Biz tartışmadan karar almıyoruz. Genel Lider iddia ediyorum ki vilayet liderlerini da çağırır. Hatta ilçe liderlerine kadar inebilir. Buradan ‘Hayır’ çıkar. Genel Başkan’ın partiye karşın ‘Evet’ demesi sıkıntı. Evvel bizleri ikna etmeli. Aşağıyı hür bırakırsa kimse evet demez.”
YETERLİ Parti’nin ağır topu telefonu kapatırken, “Bizde Kılıçdaroğlu’nu sevmeyen yok, onu diyeyim. Kendi ortamızda konuşuyoruz; hiçbirimiz berbat demiyoruz. Talihi olsa hepimiz destekleyeceğiz. O ümidi vermiyor. Bir ülkü için kurduk partiyi, kaybedersek hangi yüzle siyaset yapacağız?” diyor.
TOKİ’nin asansörü çalışmıyor diye taşınamadı, selde can verdi
Burdur’da geçen akşam sağanak yağıştan dolayı bodrum katları su bastı. Aydınlıkevler Mahallesi’nde dört katlı apartmanın bodrumunda yaşayan 55 yaşındaki bedensel engelli Vesile Doğtaş can verirken, 74 yaşındaki annesi Fatma Doğtaş ise yaralandı.
Burdur Belediye Lideri Ali Orkun Ercengiz‘in aktardığına nazaran anne kız, 1971’deki zelzele sonrası süreksiz olarak yapılan yığma binada yaşıyordu. Belediye ile TOKİ’nin kentsel dönüşüm kapsamında 70 metrekarelik konut teklifini kabul eden anne kız, kiraya çıktı. Fakat TOKİ tarafından ödenen kira bodrum katında kalmalarına imkan veriyordu. Onlar da Aydınlıkevler’deki daireye başlarını soktu.
TOKİ, geçen hafta binaları tamamladı, anahtar teslimine başladı. Doğtaşlar taşınmak için asansörün çalışmasını bekledi.
Ercengiz anlatıyor:
“Vesile ablamızın yatalak vaziyette merdiveni çıkma talihi yok. Hatta bu hafta sonu taşınmayı planlıyorlarmış. Dağdan gelen sel önüne ne kattıysa derenin içine dolduruyor. Bodrum su alıyor. Annesi komşulara seslense de Vesile abla hayatını kaybediyor. Saatlerdir 30-40 konutta paklık devam ediyor lakin herkesi Vesile abla için çok üzgün halde çalışıyor.”
Ankara Çubuk’taki şehit cenazesinde linç teşebbüsüne uğrayan, CHP başkanı Kılıçdaroğlu değil de Erdoğan olsaydı akıbet ne olurdu?
Akkuzulu Mahallesi sakinleri darbeci ilan edilip tutuklanmaz mıydı?
Bahçeli’nin sığındığı mesken “Yakın!” çığlıklarıyla kuşatılsaydı devlet vazifelileri 80 dakika boyunca ikinci Madımak teşebbüsüne seyirci kalır mıydı?
Allah aşkına söyleyin.
Bozkurtlar her bir konutu ateşe vermez miydi?
Linç hareketleri açısından örneklem oluşturan Çubuk Olayı gösteriyor ki bu taarruzlar asla zaten meydana gelmez ve gelmiyor. İktidar yasal ve resmi sıkıntı gücüyle gerçekleştiremediği cezalandırma yetkisini gayrı resmi araçlarla kullanıyor.
Harekete geçirilen yandaş kitleler hâkim otorite ismine davrandıkları ve adeta ulusal bir vazifeyi yerine getirdikleri şuuruyla cürüm işliyor. Bu yüzden ceza bile almayacaklarını düşünüyorlar.
Linç çoğunluk ismine azınlığa yönelen kitlesel şiddettir.
Bir siyahinin beyazı linç ettiği hiç görülmemiştir.
Bir bayanın erkeğe karşı galeyana geldiği de…
Galeyana gelmek üstünler için haktır.
Linç etmek de!
Şehit cenazesinde mermi
Çubuk Olayı’nın birinci kıvılcımının çakılmasından başlayarak, faillerinin yargılanmasına kadarki bütün evreleri siyasal süreçlerle iç içe geçiyor.
Cumhur İttifakı, 2018 yılında kıl hissesi kazandığı cumhurbaşkanlığı seçiminde muhalefeti PKK’lı diye suçladı. Bu propaganda o denli ağır kullanıldı ki, Kılıçdaroğlu’nun şehit cenazesinde önüne mermi bırakıldı.
İçişleri Bakanı Süleyman Soylu, CHP’lilerin şehit cenazesine alınmamasını istedi.
Türkiye, 31 Mart 2019’da lokal seçime giderken, HDP’nin CHP’nin adaylarına dayanak açıklaması üzerine Cumhur İttifakı, büyükşehirleri kaybedeceğini anladı.
Bir yandan Kürtlerin oyunu almak için İmralı’dan referans mektubu getiren, Apo’nun kardeşini TRT’ye çıkaran iktidar, öteki yandan Millet İttifakı’nı PKK ile ilişkilendirmeye girişti.
Neymiş?
İstanbul’da belediyenin otoparkları PKK’ya verilecekmiş!
Ankara’da su faturasını DHKP/C’liler getirecekmiş!
İşte bu günlerde, 19 Nisan’da PKK akınında dört askerimiz şehit düştü. Şehitlerden Yener Kırıkçı’nın naaşı 21 Nisan’da Çubuk’un Akkuzulu Mahallesi’ne getirildi.
İkinci Madımak
Aslında CHP Çubuk ilçe örgütü cenazeden evvel şehit ailesini ziyaret etmişti. Hatta bu ziyarette muhtar, merasimde asılan dev Türk bayrağını CHP’lilerden istedi.
Cenazede Ulusal Savunma Bakanı Hulusi Akar, Genelkurmay Lideri Yaşar Güler ve kuvvet kumandanları da vardı. Toplam 12 bin insan katıldı.
Kılıçdaroğlu’nun gelişiyle yuhalamalar başladı.
AK Parti Genel Sekreteri Fatih Şahin, Kılıçdaroğlu’nun elini sıkmadı.
“Kahrolsun PKK” diye slogan atıldı.
Küfür edildi.
Hücum namazda sürdü.
Kılıçdaroğlu, top arabasının gerisinde yürürken etrafı sarıldı. Kimi taş, kimi seccade, kimi toprak attı. Bir bayan şemsiye savurdu. CHP’liler müdahale edip bir kişinin elindeki bıçağı düşürdü. Saldırganlar ortasında bayanlar da vardı, çocuklar da. İnek hırsızlığından sabıkalı Osman Sarıgün, Kılıçdaroğlu’na yumruk attı. Ortalarında milletvekillerinin de olduğu CHP heyeti arbedede dayak yedi.
Kılıçdaroğlu, 150 metreyi yarım saatte katedebildi.
En son köylü Rahim Doruk‘un meskenine sokuldu.
Mesken sarıldı. Saldırganların elinde sopa, keser ve demir çubuk vardı.
Biri “Yakın” diye bağırdı.
“Bay Kemal, buradan çıkamayacaksın!” denildi.
İnek hırsızı Osman da “Bu PKK’lıyı mı koruyorsunuz, bırakın öldürelim” diye bağırdı. Kılıçdaroğlu’nu götürmek için meskenin önüne getirilen CHP’nin minübüsü taşlandı.
CHP önderi 1 saat 20 dakika boyunca konutta mahsur kaldı.
İnek hırsızı AK Partili
Çubuk’tan sonra inek hırsızı Sarıgün’ün AK Parti üyesi olduğu ortaya çıktı. Hatta AK Parti Etimesgut Belediye Lider aday adayı Başkan Gökçekaya, adliyenin koridorunda Sarıgün’ün elini öperken çekilmiş fotoğrafını “Türkiye’nin kahramanı” diye paylaştı.
Erdoğan, geçmiş olsun demedi.
Bahçeli, Kılıçdaroğlu’nu suçlayıp “O adama yumruk attıracak kadar ne yaptın?” diye sordu.
Af üzere karar
Çubuk 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nde görülen bu dava, 31 Mayıs’ta bitti. 67 sanıktan 55’ine mahpus cezası verildi.
Sarıgün yaralamadan 12 ay 15 gün ve hakaretten 1 yıl 5 ay 15 gün mahpus cezası aldı. İki cürümde kararın açıklanması ertelendi. Hata işlemeye tahrikten 2 yıl 6 ay mahpusa çarptırıldı. Lakin o ceza infaz indirimiyle silindi. Hasebiyle Çubuk’un ‘milli kahramanları’ bir gün olsun cezaevinde kalmadı.
Çubuk saldırganlarından olan Hüseyin Aydın, karar duruşmada, “Kılıçdaroğlu, bir yıl sonra sığındığı konuta gelmiştir, kimse karışmamıştır. Varsa olayın ardında birileri, bulunmasını talep ederiz” derken, haksız mıydı?
Kılıçdaroğlu mevtten döndüğü Çubuk’ta, bir yıl sonra muhafazasız dolaşabildiyse, ortadaki fark sırf siyasaldır. ‘Varsa olayın gerisinde birileri’ bu lakin iktidar olabilir. Siyasi azmettiricisi odur. Çubuk Olayı, muhaliflerin aksiyona geçtiklerinde vefatı göze almalarını gerektiğini ispat ediyor. O denli ya, ana muhalefet önderi Ankara’nın göbeğinde, TSK’nın ve Emniyet’in gözleri önünde linç edilebildiğine nazaran hangi muhalif, iktidara karşı çıkarken yahut hakkını ararken, can güvenliğinden emin olabilir ki?
İktidar kelamda yerli, ulusal ve dini argümanlarla harekete geçirdiği yandaşlarını Çubuk Davası’nda korudu. Bu karar muhaliflere karşı cürüm işlendiğinde cezasızlık garantisinin işlediğini ve inek hırsızlarının ulusal kahraman muamelesi görüp yumruk atan elinin öpülebildiğini gösteriyor.
Kılıçdaroğlu, 3 Temmuz’daki altılı masada ‘Adayım’ diyecek mi?
Telefonun ucundaki YETERLİ Parti’nin ağır topu, “Artık Salı Kümesi toplantılarımızda en çok cumhurbaşkanı adaylığı problemini konuşuyoruz” deyince şaşırdım.
Salı Grubu’nu birinci sefer bu konuşmada duydum.
DÜZGÜN Parti’nin TBMM’deki küme lideri, iki lider vekili ve Başkanlık Divanından altı yöneticisi olmak üzere önde gelen dokuz ismi gölge kabine formunda her salı toplanıyor. Teşkilatlardan akan bilgiler ile TBMM gündemi ortaklaştırılıyor. Yol haritası çıkarılıyor. Görüşler rapora dönüştürülerek, Akşener’e aktarılıyor.
YETERLİ
“Nedir?” diye sordum.
“Kılıçdaroğlu, 3 Temmuz’da bizim konut sahipliğimizde yapılacak altılı masa toplantısında ‘Cumhurbaşkanı adayı olmayı düşünüyorum’ diyebilir.”
Sordum:
– Kemal Bey’in adaylığına nasıl bakıyorsunuz?”
Şunları söyledi:
“Partimize daima ziyaretçi geliyor. Çarşamba günleri küme toplantısı olduğu için ana baba gününe dönüyor. Geldikleri yerlerde, Kılıçdaroğlu aday olursa kimsenin oy vermeyeceğini söylüyorlarmış. ‘O mu aday olacak?’ diye bize soruyorlar. Biz ‘Henüz karar vermedik’ diyoruz. ‘Kılıçdaroğlu aday olursa kazanamayız’ algısı oluşmuş. Bu kelamlara hepimiz muhatap oluyoruz. Farklı düşünen bir kişi yok. ‘Mecbur kalırsak veririz’ diyenler var lakin azınlıktalar. Mutlak çoğunluk aksini düşünüyor.”
“Hangi münasebetleri ileri sürüyorlar?” diye sordum.
Şöyle devam etti:
“Aleviliğini öne atıyorlar. Bu husustan ayrıştırmak kabul edilebilir değil. Bir de HDP ile ilgili lafları münasebetiyle MHP ve AK Parti’den gelenlerde ‘HDP’nin peşinden mi gideceğiz’ algısı var.”
“Ya aday olursa?” dedim.
Şu karşılığı verdi:
“Biz tartışmadan karar almıyoruz. Genel Lider iddia ediyorum ki vilayet liderlerini da çağırır. Hatta ilçe liderlerine kadar inebilir. Buradan ‘Hayır’ çıkar. Genel Başkan’ın partiye karşın ‘Evet’ demesi sıkıntı. Evvel bizleri ikna etmeli. Aşağıyı hür bırakırsa kimse evet demez.”
YETERLİ Parti’nin ağır topu telefonu kapatırken, “Bizde Kılıçdaroğlu’nu sevmeyen yok, onu diyeyim. Kendi ortamızda konuşuyoruz; hiçbirimiz berbat demiyoruz. Talihi olsa hepimiz destekleyeceğiz. O ümidi vermiyor. Bir ülkü için kurduk partiyi, kaybedersek hangi yüzle siyaset yapacağız?” diyor.
TOKİ’nin asansörü çalışmıyor diye taşınamadı, selde can verdi
Burdur’da geçen akşam sağanak yağıştan dolayı bodrum katları su bastı. Aydınlıkevler Mahallesi’nde dört katlı apartmanın bodrumunda yaşayan 55 yaşındaki bedensel engelli Vesile Doğtaş can verirken, 74 yaşındaki annesi Fatma Doğtaş ise yaralandı.
Burdur Belediye Lideri Ali Orkun Ercengiz‘in aktardığına nazaran anne kız, 1971’deki zelzele sonrası süreksiz olarak yapılan yığma binada yaşıyordu. Belediye ile TOKİ’nin kentsel dönüşüm kapsamında 70 metrekarelik konut teklifini kabul eden anne kız, kiraya çıktı. Fakat TOKİ tarafından ödenen kira bodrum katında kalmalarına imkan veriyordu. Onlar da Aydınlıkevler’deki daireye başlarını soktu.
TOKİ, geçen hafta binaları tamamladı, anahtar teslimine başladı. Doğtaşlar taşınmak için asansörün çalışmasını bekledi.
Ercengiz anlatıyor:
“Vesile ablamızın yatalak vaziyette merdiveni çıkma talihi yok. Hatta bu hafta sonu taşınmayı planlıyorlarmış. Dağdan gelen sel önüne ne kattıysa derenin içine dolduruyor. Bodrum su alıyor. Annesi komşulara seslense de Vesile abla hayatını kaybediyor. Saatlerdir 30-40 konutta paklık devam ediyor lakin herkesi Vesile abla için çok üzgün halde çalışıyor.”
