Türkiye’de hasta yakınlarının bir devlet hastanesini basıp hekimi, hemşireyi öldüresiye dövmeleri, yerlerde sürüklemeleri sıradan bir olaya dönüştü.
“Acil serviste neden evvel benim hastama bakmadın” diye tabip odasına saldıranlar, hemşireyi boğazından tutup duvara yaslayanlar, hasta kabul memurunu yumruklayanlar, tabibi takip edip hastane garajında bıçaklayanlar, odasına girip hekimi kurşun yağmuruna tutarak öldürenler.
Bu ülkede sıhhatte şiddet hayatın olağan akışı üzere görülmeye başlandı.
Çok lakin çok tehlikeli bir gidiş bu.
Önceki gün bir tabip hastanede, bir avukat ofisinde öldürüldü.
Konya Devlet Hastanesi’ni basan bir hasta yakını Kardiyoloji Uzmanı Dr. Ekrem Karakaya’yı silahla vurarak öldürdü ve birebir silahla intihar etti.
İstanbul Bakırköy’de bir saldırgan ofisini basarak avukat Servet Bakırtaş ve müvekkili Öznur Tufan’ı silahla öldürdü.
Dr. Ekrem Karakaya’ya, avukat Servet Bakırtaş’a, Öznur Tufan’a Allah’tan rahmet, yakınlarına başsağlığı ve sabır diliyorum.
Geçtiğimiz günlerde tekrar hasta yakınları tarafından öldürülesiye dövülen genç bir hekim, diplomasını adliyenin önünde yırtarak mesleği bıraktığını açıklamıştı. Bu olaydan bir mühlet evvel yeniden genç bir tabip hastanede hasta yakınları tarafından dövülmüş, tedavisinden sonra “psikolojim bozuldu, mesleği yapamayacağım” diyerek istifa etmişti.
Böyle örnekler çok. Çalışma şartları çok makus olan hekimlerin, bilhassa mesleğin başındaki genç hekimlerin yurtdışına gitmeye yöneldikleri biliniyor. Yüzlercesi Almanya’ya gitti. Öbür Avrupa ülkelerine gidenler var. Yabancı ülkelerde çalışmak için yabancı lisan kurslarına giden genç hekim sayısında büyük artış var.
Neden?
Çünkü Türkiye’de bilhassa genç hekimlerin çalışma şartları çok ağır. Fiyatları çok düşük. Nöbetleri çok uzun. İnsan haklarına ters formda çalıştırılıyorlar, sömürülüyorlar ve can güvenlikleri de yok.
Türkiye’de bir alışveriş merkezine girerken x-ray aygıtından geçiyorsunuz, bu yetmiyor, üstünüz, çantanız aranıyor, silahlı yahut çakıyla girmeniz mümkün değil. Lakin bir devlet hastanesine elinizi kolunuzu sallayarak, belinizde silah, cebinizde bıçakla girebiliyorsunuz. İstediğiniz sıhhat görevlisine saldırabiliyorsunuz.
Sizi sıhhatinize kavuşturmak, tedavi etmek, mevtten kurtarmak için gece gündüz canla başla çalışan hekimlerden, hemşirelerden ne istiyorsunuz?
Hasta yakını olarak doktora, hemşireye saldırmayı kendinize neden hak görüyorsunuz?
Neden sıhhat sistemine, bu tertibi kuranlara, sorumlulara tek tenkit yöneltmiyorsunuz da tabibi sorumlu tutup öldüresiye dövüyorsunuz? Bu cüreti nereden alıyorsunuz?
Sağlıkta şiddetin artmasında iktidarın yarattığı iklimin hissesi büyük.
Sağ popülist iktidarlar, Türkiye ve gibisi ülkelerde “biz” ve “bizden olmayanlar” ikilemi yarattılar. Bizden olmayanlar cephesine; azınlığı oluşturan, yeterli eğitimli, meslek sahibi, çağdaş ömür üslubuna sahip, aydın insanları da koydular. Eğitimli azınlığı; seçkin, burjuva, monşer, “ülkenin kaymağını bunlar yiyorlar,” “sizin hakkınızı yiyorlar,” “sizi adam yerine koymuyorlar,” “kim bunlar” diyerek ötekileştirip, eğitimsiz geniş kitlelerin önüne maksat olarak koydular. Eğitimsiz kısmı, eğitimsizliği yüceltip, pohpohlayıp, kışkırtıp siyasi takviyelerini aldılar.
Devletin valisini, kaymakamını, vilayet, ilçe müdürünü, hekimini, hemşiresini, mühendisini iktidar partisinin vilayet ve ilçe teşkilatının memuru, kendi seçmeninin “hizmetkârı” üzere görüp gösterdiler. Valilere erzak kamyonlarının sürücü mahalline oturtup mahalle mahalle kumanya dağıttırıp, propaganda yaptırdılar.
Devlet hastanelerinde hasta yakını seçmeni “patron” tabibi, hemşireyi “köle” yerine koydular.
Özel hastanelerde tabibi hasta toplayan çığırtkan, hastayı mutlu edilmesi gereken “müşteri” pozisyonuna getirdiler. Doktora, getirdiği hasta sayısına, çektirdiği görüntüleme sayısına, hastaneye kazandırdığı para ve müşteriye nazaran para vermeye başladılar. Sıhhat dalını kamu hizmeti olmaktan çıkarıp ticaret dalı haline dönüştürdüler.
Doktora saldırmanın kolaylığı bu sistemden kaynaklanıyor.
Türkiye’de hasta yakınlarının bir devlet hastanesini basıp hekimi, hemşireyi öldüresiye dövmeleri, yerlerde sürüklemeleri sıradan bir olaya dönüştü.
“Acil serviste neden evvel benim hastama bakmadın” diye tabip odasına saldıranlar, hemşireyi boğazından tutup duvara yaslayanlar, hasta kabul memurunu yumruklayanlar, tabibi takip edip hastane garajında bıçaklayanlar, odasına girip hekimi kurşun yağmuruna tutarak öldürenler.
Bu ülkede sıhhatte şiddet hayatın olağan akışı üzere görülmeye başlandı.
Çok lakin çok tehlikeli bir gidiş bu.
Önceki gün bir tabip hastanede, bir avukat ofisinde öldürüldü.
Konya Devlet Hastanesi’ni basan bir hasta yakını Kardiyoloji Uzmanı Dr. Ekrem Karakaya’yı silahla vurarak öldürdü ve birebir silahla intihar etti.
İstanbul Bakırköy’de bir saldırgan ofisini basarak avukat Servet Bakırtaş ve müvekkili Öznur Tufan’ı silahla öldürdü.
Dr. Ekrem Karakaya’ya, avukat Servet Bakırtaş’a, Öznur Tufan’a Allah’tan rahmet, yakınlarına başsağlığı ve sabır diliyorum.
Geçtiğimiz günlerde tekrar hasta yakınları tarafından öldürülesiye dövülen genç bir hekim, diplomasını adliyenin önünde yırtarak mesleği bıraktığını açıklamıştı. Bu olaydan bir mühlet evvel yeniden genç bir tabip hastanede hasta yakınları tarafından dövülmüş, tedavisinden sonra “psikolojim bozuldu, mesleği yapamayacağım” diyerek istifa etmişti.
Böyle örnekler çok. Çalışma şartları çok makus olan hekimlerin, bilhassa mesleğin başındaki genç hekimlerin yurtdışına gitmeye yöneldikleri biliniyor. Yüzlercesi Almanya’ya gitti. Öbür Avrupa ülkelerine gidenler var. Yabancı ülkelerde çalışmak için yabancı lisan kurslarına giden genç hekim sayısında büyük artış var.
Neden?
Çünkü Türkiye’de bilhassa genç hekimlerin çalışma şartları çok ağır. Fiyatları çok düşük. Nöbetleri çok uzun. İnsan haklarına ters formda çalıştırılıyorlar, sömürülüyorlar ve can güvenlikleri de yok.
Türkiye’de bir alışveriş merkezine girerken x-ray aygıtından geçiyorsunuz, bu yetmiyor, üstünüz, çantanız aranıyor, silahlı yahut çakıyla girmeniz mümkün değil. Lakin bir devlet hastanesine elinizi kolunuzu sallayarak, belinizde silah, cebinizde bıçakla girebiliyorsunuz. İstediğiniz sıhhat görevlisine saldırabiliyorsunuz.
Sizi sıhhatinize kavuşturmak, tedavi etmek, mevtten kurtarmak için gece gündüz canla başla çalışan hekimlerden, hemşirelerden ne istiyorsunuz?
Hasta yakını olarak doktora, hemşireye saldırmayı kendinize neden hak görüyorsunuz?
Neden sıhhat sistemine, bu tertibi kuranlara, sorumlulara tek tenkit yöneltmiyorsunuz da tabibi sorumlu tutup öldüresiye dövüyorsunuz? Bu cüreti nereden alıyorsunuz?
Sağlıkta şiddetin artmasında iktidarın yarattığı iklimin hissesi büyük.
Sağ popülist iktidarlar, Türkiye ve gibisi ülkelerde “biz” ve “bizden olmayanlar” ikilemi yarattılar. Bizden olmayanlar cephesine; azınlığı oluşturan, yeterli eğitimli, meslek sahibi, çağdaş ömür üslubuna sahip, aydın insanları da koydular. Eğitimli azınlığı; seçkin, burjuva, monşer, “ülkenin kaymağını bunlar yiyorlar,” “sizin hakkınızı yiyorlar,” “sizi adam yerine koymuyorlar,” “kim bunlar” diyerek ötekileştirip, eğitimsiz geniş kitlelerin önüne maksat olarak koydular. Eğitimsiz kısmı, eğitimsizliği yüceltip, pohpohlayıp, kışkırtıp siyasi takviyelerini aldılar.
Devletin valisini, kaymakamını, vilayet, ilçe müdürünü, hekimini, hemşiresini, mühendisini iktidar partisinin vilayet ve ilçe teşkilatının memuru, kendi seçmeninin “hizmetkârı” üzere görüp gösterdiler. Valilere erzak kamyonlarının sürücü mahalline oturtup mahalle mahalle kumanya dağıttırıp, propaganda yaptırdılar.
Devlet hastanelerinde hasta yakını seçmeni “patron” tabibi, hemşireyi “köle” yerine koydular.
Özel hastanelerde tabibi hasta toplayan çığırtkan, hastayı mutlu edilmesi gereken “müşteri” pozisyonuna getirdiler. Doktora, getirdiği hasta sayısına, çektirdiği görüntüleme sayısına, hastaneye kazandırdığı para ve müşteriye nazaran para vermeye başladılar. Sıhhat dalını kamu hizmeti olmaktan çıkarıp ticaret dalı haline dönüştürdüler.
Doktora saldırmanın kolaylığı bu sistemden kaynaklanıyor.
