31 Mayıs 2013 tarihinde patlak veren Seyahat Direnişi’ne giden süreç, 27 Mayıs’ta iş makinelerinin parka girmesinin akabinde, haberin toplumsal medya aracılığıyla kısa müddette yayılması sonucunda başladı. Kitlelerin parka gidip çalışmaları durdurmaya çalışmış, polisin müdahalesi sonrasında sonraki gün daha kitlesel formda Seyahat savunucuları parka akın etmişti.
Bu müdahale ve akınlar devrin başbakanı Erdoğan’ın inşaatı mutlaka yapılacağını açıklaması ve provokatif telaffuzlarıyla daha da büyümüştü. Erdoğan ve hükümetinin açıklamaları, polisin sert müdahalesi nedeniyle direniş 31 Mayıs gecesi isyana dönüştü. 1 Haziran’da polis Taksim Meydanı ve Seyahat parkından çekildi. Seyahat savunucuları 15 gün boyunca parkta kamp kurdu. 15 Haziran’da polisin müdahalesiyle park boşaltılmak zorunda kalındı. “Her yer Seyahat, her yer direniş” sloganıyla ülke dışına da taşan direniş Seyahat Parkı’na yapılmak istenen kışla nedeniyle başlasa da siyasal İslamcı AKP idaresinin talancı, yağmacı siyasetlerine, hayat şekillerini maksat alan otoriter baskılarına karşı biriken bir öfkenin dışa vurumuydu. Ülkenin dört bir tarafında modül kesim gerçekleşen aksiyonlar Seyahat ile bir isyan dalgasına dönüştü.
İçişleri Bakanlığı’nın datalarına nazaran Bayburt ve Bingöl hariç 79 vilayette düzenlenen hareketlere toplam 2.5 milyon kişi katıldı. Direniş müddetince Berkin Elvan, Ali İsmail Korkmaz, Ethem Sarısülük, Abdullah Cömert, Mehmet Ayvalıtaş, Ahmet Atakan, Hasan Ferit Gedik, Uygar Yıldırım hayatını yitirdi. Mehmet İstif ve Elif Çermik de direniş devrinde maruz kaldıkları gaz nedeniyle ömrünü yitirdi. On bine yakın kişi ise polisin sert müdahalesiyle yaralandı.
