Siz hiç pazar otomobiliyle hudut kapısının geçildiğini gördünüz mü?
Ben gördüm.
Kurban Bayramı’nı ailemle geçirmek için memleketim Rize’ye gidince bir günlüğüne Gürcistan’ın Karadeniz kıyısındaki Batum kentini gezmeye karar verdik. 13 Temmuz’da eşim ve arkadaşlarımla Sarp Hudut Kapısı’na vardık. Hudut, kimlik kartıyla geçilebildiği için çarçabuk Türkiye tarafındaki pasaport denetim noktasına ulaştık. Pasaport noktasından sonra gördüğüm görüntü beni şoka uğrattı.
Her bir Gürcü vatandaş Türkiye’den aldığı sıvı yağ kutuları, çay, makarna ve deterjan paketleriyle ülkesine dönüyor. Ellerinde torba torba besin materyalleri ve paklık eserleri var.
Bebek bisküvisi kutusunda sigara
Kadın tuvaleti ise harika bir hazırlığa sahne oluyor.
Gürcü bayanlar, içine birden çok paketin sığabildiği bebek bisküvisi kutularına free-shop’tan aldıkları sigara paketlerini diziyor. Arta kalanlarını iç çamaşırlarına dolduruyorlar. İhtimal, sonu geçtikten sonra sigaraları satacaklar.
Valizler lavaboda ve yerde açılıyor; makarna, pirinç ve peynir paketleri, salçalar ve yoğurt kutuları valizlere tıkıştırılıyor. Gürcüler Türkiye gümrüğünü bu formda geçiyor. Temel mutfak gereksinimleri karşılandığı yahut kaçakçılığın boyutu küçük çaplı kaldığı için olan bitene ses çıkarılmıyor.
Gürcistan’ın pasaport denetim bölgesine uzanan koridorda ise Gürcü erkekler Türkiye tarafından aldıkları sigaraları kutularından çıkararak, göğüslere dolduruluyor, giysilerine yerleştiriyor.
Bu görünüm, o denli zımnî gizli da değil.
Ulu orta yapılıyor.
Gürcü bir bayanın tıka basa doldurduğu pazar otomobiliyle pasaport sırası beklediğini o gün Sarp Hudut Kapısı’nda gördüm.
Harahura!
Yanlış anlaşılmak istemem.
Gürcüler komşumuz.
Türkiye’de milyonlarca Gürcü yaşıyor.
Cumhurbaşkanı Erdoğan‘ın ailesi de Batum’dan Rize’ye göçmüş Gürcülerden.
Sarp Hudut Kapısı açıldıktan sonra aile olduk, komşu olduk, ahbap olduk.
Her gün binlerce Türk ve Gürcü sonu geçip dönüyor.
Ülkelerinde yoksulluk ve hatta açlık hududunda yaşayan Gürcülerin mutfak ve paklık muhtaçlıklarını, daha ucuz olduğu için Türkiye’den karşılamalarını doğal görüyorum. Gürcistan’ın işçilerini, fukaralarını ve çaresizlerini asla eleştirmiyorum. AK Parti’nin işbilmez, liyakatsiz ve partizan takımlarını suçluyorum.
Çünkü Türk Lirası, sırf Dolar ve Euro değil, Gürcü Lari’si karşısında bile bedel kaybetti.
İki yıl evvel 1 Lari, 2 TL ediyordu.
Şu an 1 Lari, 6 TL’ye denk.
Gürcüler TL için artık “Harahura” tabirini kullanıyor.
İşe yaramaz demek.
Çöp!
Gürcülerin yerini Afganlar alıyor
1990’lı yılların başından beri Artvin, Rize ve Trabzon’da çay toplayan Gürcüler TL’de yaşanan harika kıymet kaybından dolayı Doğu Karadeniz’e uğramaz oldu.
Sarp’ta karşılaştığım Merabi, Rize’de yarıcılık yaptığını vurguluyor.
Merabi, bir günlük çay toplama yevmiyesinin 450-500 TL olduğunu vurguluyor.
Bazıları toplanan kilo başı çalışıyor. Her kiloda 2 TL alınıyor.
Merabi’ye şu soruyu yönelttim:
– Çay toplamak için Türkiye’ye gelen Gürcülerin sayısı geçen yıla nazaran arttı mı, azaldı mı?
Şöyle karşılık verdi:
“Geçen seneye nazaran azdır. Geçen sene aldığımız para 150-200 Lari’ye denk geliyordu. Bu sene 100-150 Lari ediyor. Sabah 4’te kalkıyoruz, çayı alım yerinde satıyoruz. Cumartesi-pazar yok. Bu türlü devam ederse gelen olmaz.”
Merabi, hür deveran hakkından dolayı Gürcülerin çalışmak için Avrupa ülkelerine gittiğini anlatıyor.
Çayları ya Afganlar topluyor ya da Türkler.
Türkiye’yi Gürcistan’ın ucuzluk cennetine çeviren, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın “Faiz sebeptir, enflasyon sonuç” biçimindeki tezinin tüm akıl ve bilim dışılığına karşın uygulanmasıdır. Hazine ve Maliye Bakanı Nureddin Nebati‘nin tabiriyle “TL’nin ineceği yer kalmadı.” Doları baskılamak için Merkez Bankası’nın 128 milyon doları iç edildi. Kur Muhafazalı Mevduat ile milyonlardan milyonerlere servet aktarıldı.
Artan enflasyona bağlı olarak alım gücü her saat dakika düşüyor. Minimum fiyattaki artış, ilan edildikten sonra artırımlarla geri alınıyor. Konut sahibi olmak, kent merkezinde kiralık konut bulmak ve tatile gitmek artık bir hayal.
Tatil derken…
Buna Gürcistan da dahil.
Rize: Reis’e bağlı, reisçilere kızgın
Bir haftalık Kurban Bayramı tatilini Rize, Trabzon ve kısmen Hopa’da geçirdim. Yedi günlük tatil sırasında yüzlerce hemşerimin yanı sıra DEVA Partisi Genel Lider Yardımcısı ve eski AK Parti Rize Milletvekili Hasan Karal ile CHP Vilayet Lideri Saltuk Deniz ve AK Parti Vilayet Lider Yardımcısı Reşit Hapeloğlu ile görüştüm.
Rize, hemşerisi olması itibariyle Cumhurbaşkanı Erdoğan’a bağlılığı ve sevgisini hala koruyor. Tenkitler AK Parti teşkilatlarına, yani ‘Reisçilere’ yöneltiliyor. Belediye Lideri Rahmi Metin hariç, seçilmişler yerden yere vuruluyor.
Rize’de üç milletvekilinden ikisini AK Parti’nin kazanacağına kesin gözüyle bakılıyor. Millet İttifakı’nın çıkaracağı Cumhurbaşkanı adayının estireceği rüzgara, kentte belirlenecek ortak adaya bağlı olarak muhalefet üçüncü milletvekilini alabilir.
Cumhur İttifakı’nın makul bir atak yaparak, artık oyun ittifak partileri ortasında dağıtılmasını sonlandırması Rize’deki AK Partililere rahat bir soluk aldırdı. Bu düzenleme geçmiş olmasaydı muhalefetin bir milletvekili cepteydi.
Cumhurbaşkanlığı adaylığına gelince…
Erdoğan’ın cumhurbaşkanlığından alacağı oy, Cumhur İttifakı’nın üzerinde çıkacaktır. Yani cumhurbaşkanlığı seçiminde Erdoğan’ı tercih edenler MHP’ye ve Tekrar Refah’a oy kullanabilir. Ya da boş oy atabilir.
Rize sokağı, Reis’in karşısında Ankara Büyükşehir Belediye Lideri Mansur Yavaş‘ı istiyor. Yavaş’ın ismi söylem edildiğinde AK Parti ve MHP’ye oy vermiş olanlar da “Neden olmasın?” diyor. Yavaş, Rize’de Erdoğan’ı zorlayabilecek bir sempatiye sahip. Bu da milliyetçi-muhafazakar kimliğinden, HDP’ye olan arasından geliyor
