İngiltere’nin Reading kentinde boş bir konuttaki giysi dolabında duran, bir kısmı elle kimileriyse daktiloda yazılmış mektupları, yakın vakitte satılan konutu denetlemeye gelen mühendis buldu.
Mühendisin eşi Marie Copley ise mektupları, yazanların ailelerine ulaşmak istiyor.
Blackpool kentinde yaşayan Ronnie Stone ile Plymouth’da hava kuvvetlerinde misyon yapan Frankie Clarke’e ilişkin mektuplar 1942 ve 1946 yılları ortasında yazılmış.
İngiltere’nin Reading kentinde boş bir meskendeki giysi dolabında duran, bir kısmı elle kimileriyse daktiloda yazılmış mektupları, yakın vakitte satılan konutu denetlemeye gelen mühendis buldu.
Mühendisin eşi Marie Copley ise mektupları, yazanların ailelerine ulaşmak istiyor.
Blackpool kentinde yaşayan Ronnie Stone ile Plymouth’da hava kuvvetlerinde vazife yapan Frankie Clarke’e ilişkin mektuplar 1942 ve 1946 yılları ortasında yazılmış.
Copley, “Mektupların tarihlerinden anlaşılan o ki, çok uzun müddet bir arada olamamışlar” diyor.
“Araştırmayı denedim lakin bir evlilik dokümanına ulaşamadım, çocuklarının olduğunu sanmıyorum. Çok tatlılar. Bir adedinde Frankie, onu bir daha ne vakit görebileceğini bilmediğini söylüyor ve bir yıl Noel ile yeni yılda ziyaret için müsaade alamadığını anlatıyor.”
Bir mektupta da çiftin tanışmasının ayrıntıları var. Stone ile Clarke’in birinci kere Lancashire isimli deniz kasabasında bulunan bahçelerde karşılaştıkları anlaşılıyor.
Copley bir mektupta Frankie’nin, sevgilisi tanışmalarından bahsettiğinde, “aklının asla unutamayacağı o memnun günlere gittiğini” yazdığını söylüyor ve ekliyor:
“Ardından diyor ki, ‘Şimdilik bu kadar sevgilim. Çokça sevgiler, tekrar bir ortada olabilme umuduyla, Frankie’. Yaklaşık 20 tane mektup var ve eski özgün pullarıyla hoş korunmuşlar. Çok hoşlar.”
İkinci Dünya Savaşı periyoduna şahsî bir ilgisi olan Copley, daha fazla bilgi edinme umuduyla ayrıntıları Blackpool’daki lokal tarih kümeleriyle da paylaştı.
“Yüzlerce kez paylaşıldı. Mektupların, ailelere geri dönmesi için elimden geleni yapmam gerektiğini düşünüyorum. Sahiden bana ilişkin olmadıklarını hissediyorum. Eminim çocukları ya da torunları onları geri aldıkları için çok keyifli olacaklardır.”
