Bu hafta kızımla seyahat rotamızda ülkemin en sevdiğim kentlerinden biri, Mardin var; Lorin’in söyleyişiyle Mardinya! Taşlarının lisana gelmiş hali, iklimi, yemekleri, cami minareleri, kiliselerin çan sesleri ve dar sokaklarıyla giden herkesi efsunlayan kent, hoş Mardin, hoş Mezopotamya… Mardin’in binlerce yıllık tarihini burada kısaca anlatmam imkânsız, Mardin’i kısa bir çeşitle birkaç günde gezebilmek de o denli. Ben tahminen 10 sefer gittiğimden bu kere en sevdiğim yerlerine Lorin’le uğradım ve hafızama yeni anılar kaydettim. Aslında sebebi ziyaretimiz ‘Yeşilçam Tabiat ve Çocuk Sinemaları Festivali’ne katılmaktı. Pierre Fabre’nin davetiyle düştük yollara. Birinci durağımız Dikmen Köyü’ndeki bir ilkokul oldu.
Yaşça büyük çocuklar koşup geldi ve Lorin’i çabucak kendi ortalarına alıp yüz boyama aktifliğine gittiler. Birileri kelebek, tavşan oldu, başkaları aslan, kaplan… Yüzlerindeki memnunluk bütün Mezopotamya’ya yayıldı. Okullarının bahçesine fidan diktiler, büyük çöp poşetleriyle yerlerdeki çöpleri topladılar. Yetkililer onlara tabiatın ehemmiyetini ve doğayı neden müdafaamız gerektiğini anlattı. Bana nazaran çocuklara bir şeyleri öğretmenin en hoş yolu, onlara tecrübe talihi yaratmak. Bu şenlik tam olarak bunu benimsemişti. Danslar, jonglör şovları ve akabinde tabiat belgeselleri gösterimi derken karanlık çöküverdi pamuk tarlalarının yanı başındaki okula. Çocuklar en beğendikleri sinemaları oyladılar ve tekrar buluşma kelamı alarak görülmeye kıymet bir sevinçle hepsi konutlarının yolunu tuttu. Lorin’in sinema oylamasından eksik kaldığını düşünmeniz bizi üzer çünkü tüm belgeselleri sonuna kadar çıt çıkarmadan izledi; ortada keyif yapmak için “Anneee meyve suyu” diye bağırmasını saymazsak. Projenin finali, 1 Ekim Dünya Çocuk Günü’nde İstanbul’da gerçekleşecek. Kazananın hangisi olacağını ben de çok merak ediyorum.
Ara sokaklarda gezerken her an önünüze sempatik bireşek çıkabilir. Birlikte fotoğraf çektirmeyi ihmal etmeyin.
Çocuk otomobiliyle gitmeyin
Evli konutuna, köylü köyüne dönerken biz de akşam yemeği için Eski Mardin’e geçtik. Eski ve yeni olarak ikiye ayrılan kentte gezilecek yerlerin hepsi Eski Mardin’de. Yeni Mardin’de çokça AVM ve yüksek binalar dışında hiçbir şey yok. Güzel yemek ve âlâ hizmet için tavsiye edebileceğim iki restoran var: ‘Bağdadi’ ve ‘Cercis Murat Konağı’. İkisinde de fasıl cümbüşü oluyor. Bir de bu gittiğimde gördüğüm ve yeni açılan, 1. Cadde’nin sonundaki Yasemin Pide’yi öneririm. Hem pideleri hem de lahmacunları hayli savlı. Çocukla gideceklere tavsiyem yanlarında katiyetle çocuk arabası götürmemeleri. Kentin sokakları dar, yokuşlu ve merdivenli. Bence boşuna taşımış olursunuz.
Eğer çocuğunuz yürümeyecek yaştaysa kanguruyla kucağınızda taşımanız en yeterli tahlil. Bir öbür tavsiyem de Mardin’e uçakla gidiyorsanız havaalanında bir otomobil kiralayın. Zira taksiler 60 liradan açılıyor ve Eski Mardin’in dışındaki Dara Antik Kenti, Midyat Mor Gabriel Manastırı, Deyrulzafaran Manastırı ve Kasımiye Medresesi kesinlikle görmeniz gereken yerlerden. Otomobille buralara ulaşmakta sorun yaşamazsınız. Lakin Eski Mardin’de konaklayacağınız otelin otoparkı olup olmadığını kesinlikle denetim edin zira bölgede büyük bir park sorunu var. Biz Lorin’le iki günlük kısacık tıbbımızda Mezopotamya’nın renklerinin ortasında, daracık sokaklarında koşturduk durduk. Kasımiye Medresesi’nin suyundan içtik, Zinciriye Medresesi’ne inen yokuşun en zirvesinde oturup yeni seyahatlerimizi planladık. Deyrulzafaran’daki paganlardan kalma güneş tapınağında saklambaç oynadık. Emin olabilirsiniz ki Mardin çocukların gezerken çok lakin çok eğleneceği bir kent. Zahit Mungan’ın Uçurtma Atölyesi’ne uğramayı da unutmamanızı öneririm.
Gezilecek yerler
Bana sorarsanız en hoşu Mardin’e 5 gün ayırıp koşturmadan her bir tarihi yerini rehberle birlikte gezmek olur. Tekrar de kendiniz turlamak isterseniz tüm cami, kilise ve manastırların girişinde oldukça bilgilendirici yazı var.
* Eski Mardin/Artuklu
* Deyrulzafaran Manastırı
* Ulu Cami m Mardin Kalesi
* Kasımiye Medresesi
* Dara Antik Kenti
* Mor Gabriel Manastırı
* Zinciriye Medresesi
* Mardin Arkeoloji ve Etnografya Müzesi
* Kırklar Kilisesi
* Şehidiye Mescidi
* Sakıp Sabancı Mardin Kent Müzesi
Ne Alınır?
Mardin’in en meşhur yiyecekleri mavi renkli badem şekeri, Süryani çöreği ve Süryani şarabı. 7 gözlü nazar boncuğu, dibek kahvesi, kehribar taşından tespihler ve bakır cezveler tüm sokaklarında bulabileceğiniz başka hediyelikler. Deyrulzafaran’a giderseniz safran kolonyası da almanızı şiddetle tavsiye ederim.
