CHP İzmir Milletvekili Atilla Sertel ve Uşak Milletvekili Özkan Yalım, Uşak’ın Muharremşah köyünde, tarlada çalışan köylülerin meselelerini dinledi.
55 yaşındaki Naciye Çelek, “Eller çöpün tabanına ayakkabı bırakacak da giyeceğim diye bakıyorum. Un, yağ, şeker alamıyorum. Nereye kadar? İki yıldır marketin önünden geçmiyorum. Yetim çocuğum, yarım kilo kayısı alamadım diye bir hafta ağladı, bir hafta; yarım kilo kayısı ya. Nereye varacak bu dünyanın sonu? Bizi duysunlar, görsünler” dedi.
Atilla Sertel ve Özkan Yalım, CHP Uşak Vilayet Lideri Ali Karaoba ile birlikte, Uşak’ın merkeze bağlı Muharremşah köyündeki bir domates tarlasında çalışan köylülerle dertleşti. Sertel ve Yalım’a yaşadığı problemleri anlatan Naciye Çelek, şunları söyledi:
‘5 yıldır doktora çıkamıyorum’
“Eskiden çalışıyordum, 5 kilo yağ ile çay alıyordum. Eşim çalışamıyor. Konutta iki tane yetim çocuğum var. Bir gram, birinden de bir şey etmiyor. Ben, bu dünyanın neresinden varacağım, ne yapacağım?.. Ben artık illallah ettim. Dizimden, belimden rahatsızım. Tövbeler olsun mecburluktan geliyorum… Emekliliğim yok. Eşimin BAĞ-KUR borcu çoğaldı, baktıramıyoruz kendimize. Beş yıldır doktora çıkamıyorum. İllallah getirdim, buraya kadar kurudum, nefesim kurudu. Bunu başbakanlar, yardımcılarımız, milletvekillerimiz duysun sesimi. Artık yoruldum. Çok yorumdum.
‘Yetim çocuğum, yarım kilo kayısı alamadım diye bir hafta ağladı’
Eller çöpün tabanına ayakkabı bırakacak da giyeceğim diye bakıyorum. Un, yağ, şeker alamıyorum. Nereye kadar? İki yıldır marketin önünden geçmiyorum. Yetim çocuğum, yarım kilo kayısı alamadım diye bir hafta ağladı, bir hafta; yarım kilo kayısı ya. Nereye varacak bu dünyanın sonu? Bizi duysunlar, görsünler. Tamam, anlımızın kârını alıyorum, sıhhatim, huzurum yerinde. Yatalak hastalarımız var, onlar daha muhtaçtır. Benim sıhhatim az çok yerinde lakin belimden dizime kadar ağrıdan yatamıyorum… Bıktım, usandım. Öksüz iki torun kaldı… Babam, annem okutsaydı tahminen meslek sahibi olurdum. Lakin babam, annem okutmadığı için bu tarlada sürünüyorum. Benim sesimi duysunlar ve artık bir deva bulsunlar.”
CHP İzmir Milletvekili Atilla Sertel ve Uşak Milletvekili Özkan Yalım, Uşak’ın Muharremşah köyünde, tarlada çalışan köylülerin meselelerini dinledi.
55 yaşındaki Naciye Çelek, “Eller çöpün tabanına ayakkabı bırakacak da giyeceğim diye bakıyorum. Un, yağ, şeker alamıyorum. Nereye kadar? İki yıldır marketin önünden geçmiyorum. Yetim çocuğum, yarım kilo kayısı alamadım diye bir hafta ağladı, bir hafta; yarım kilo kayısı ya. Nereye varacak bu dünyanın sonu? Bizi duysunlar, görsünler” dedi.
Atilla Sertel ve Özkan Yalım, CHP Uşak Vilayet Lideri Ali Karaoba ile birlikte, Uşak’ın merkeze bağlı Muharremşah köyündeki bir domates tarlasında çalışan köylülerle dertleşti. Sertel ve Yalım’a yaşadığı problemleri anlatan Naciye Çelek, şunları söyledi:
‘5 yıldır doktora çıkamıyorum’
“Eskiden çalışıyordum, 5 kilo yağ ile çay alıyordum. Eşim çalışamıyor. Konutta iki tane yetim çocuğum var. Bir gram, birinden de bir şey etmiyor. Ben, bu dünyanın neresinden varacağım, ne yapacağım?.. Ben artık illallah ettim. Dizimden, belimden rahatsızım. Tövbeler olsun mecburluktan geliyorum… Emekliliğim yok. Eşimin BAĞ-KUR borcu çoğaldı, baktıramıyoruz kendimize. Beş yıldır doktora çıkamıyorum. İllallah getirdim, buraya kadar kurudum, nefesim kurudu. Bunu başbakanlar, yardımcılarımız, milletvekillerimiz duysun sesimi. Artık yoruldum. Çok yorumdum.
‘Yetim çocuğum, yarım kilo kayısı alamadım diye bir hafta ağladı’
Eller çöpün tabanına ayakkabı bırakacak da giyeceğim diye bakıyorum. Un, yağ, şeker alamıyorum. Nereye kadar? İki yıldır marketin önünden geçmiyorum. Yetim çocuğum, yarım kilo kayısı alamadım diye bir hafta ağladı, bir hafta; yarım kilo kayısı ya. Nereye varacak bu dünyanın sonu? Bizi duysunlar, görsünler. Tamam, anlımızın kârını alıyorum, sıhhatim, huzurum yerinde. Yatalak hastalarımız var, onlar daha muhtaçtır. Benim sıhhatim az çok yerinde lakin belimden dizime kadar ağrıdan yatamıyorum… Bıktım, usandım. Öksüz iki torun kaldı… Babam, annem okutsaydı tahminen meslek sahibi olurdum. Lakin babam, annem okutmadığı için bu tarlada sürünüyorum. Benim sesimi duysunlar ve artık bir deva bulsunlar.”
